Mijn persoonlijke sauna
Het is officieel: we gaan naar de sauna. Tenminste, als we niet naar school moeten op die dag. Maar aangezien niemand nog de moeite heeft genomen om roosters of een klassenindeling online te zetten, ga ik er vanuit dat ik vrij ben. En anders – zucht – verplaatsen we de hele boel wel.
In een kistje vond ik nog een sauna-bon waarmee we gratis naar de Zwaluwhoeve kunnen. Katjing, dachten wij. We surfden naar de website, tikten de actiecode in en kozen een datum.
‘U kiest voor een dinsdag. Dinsdag is bij ons badkleding-dag.’
Eh… ja. Dat vergat ik misschien even te vermelden. We gaan naar de sauna. Op badkleding-dag. Ik vertik het namelijk om mijn meisjes, meloenen, sinaasappels, pingpong-ballen of hoe jullie ze ook noemen, aan de buitenwereld te tonen. Om over mijn – ik kan het niet eens uitspreken – onderkant nog maar te zwijgen.
Dat is privé. Personal space. Gebied voor boyfriends only. Niet om naar te staren. Van mij. Snap je? En ik hoef al helemaal de sjakies van mijn buurman, oud-leraar, achter-oom en weet ik wie er allemaal nog meer loopt, te zien. Ik weet dat mensen zweren bij het in je nakie rondlopen door een sauna, maar ik heb er gewoon géén behoefte aan.
“ZEVEN EURO, OM MIJN BEZIENSWAARDIGHEDEN AF TE DEKKEN”
Gelukkig dacht Geert er hetzelfde over. (Voor mannen lijkt het me nog erger: stel je voor dat je Jan-Jaap ineens een eigen leven gaat leiden – dat doen ze weleens – en ook eens een blik in de wijde wereld wil werpen? Verklaar dat maar eens.)
‘Ik kies inderdaad voor dinsdag,’ mompelde ik tegen de computer. ‘Het is een bewuste keuze en ga nou niet proberen me over te halen voor iets anders te kiezen.’
Dat deed hij niet. Sterker nog, hij maakte gelijk de rekening op. Die natuurlijk nul euro was, gezien de waardebon. Maar wat bleek? Ik moest zeven euro betalen. Niet voor administratieve kosten. Niet voor badslippers, handdoeken of ochtendjassen. Nee. Ik moest zeven euro afrekenen, omdat ik mijn bikini aan wil houden. Zeven euro, om mijn bezienswaardigheden af te dekken. Zeven euro, om ervoor te zorgen dat mannen zich nergens voor hoefden te schamen. ZEVEN EURO.
Even dacht ik: Stop die zeven euro maar op een plekje waar het altijd donker is. Maar toen bedacht ik me. Er zit immers een broekje voor, op badkleding-dag.
Hahahahahahahahaha, zo ken ik je weer, # tranen in de ogen.
Joh, sauna hoort zonder badkleding. En er lopen daar 500 vrouwen minimaal met allemaal meloenen en ping pong ballen en onderkanten. En 500 mannen waarvan ik nog nooit gezien heb dat een deel een eigen leven ging leiden, of lijden, dat kan ook.
Zwemmen zonder badkleding is heerlijk. Probeer het gewoon. Na 5 minuten ben je er doorheen en voor de rest van je leven verslaafd. Gewoon een grote meid zijn !
Ik hoor heel vaak dat mensen er zo over denken en de enige manier om erachter te komen is om gewoon een keer te gaan 😉
Maar ben je inmiddels geweest dan want ik zag (te laat) dat je blog al 1,5 jaar oud is.
Eh… nee. Hij staat nog steeds op m’n Bucket List!
Nou ik ga je tweets volgen en wiecweet lees ik er ooit nog eens wat over. Ik zeg, gewoon doen !
Hahaha, oké, dank je!