Ik leef nog! Vandaag hebben we – mijn broertje, Geert en ik – een slipcursus gevolgd. Dit gaven Geert en ik vorig jaar aan Sven voor zijn achttiende verjaardag en nu was het dan eindelijk zo ver (hij is bijna weer jarig…). Vanochtend vroeg vertrokken we naar Moordrecht, waar we om 9 uur al aanwezig moesten zijn. Waarom weet ik niet, maar ineens vond ik het super spannend! Ik had gewoon zo het gevoel dat ik het niet zou kunnen. Als dat maar goed ging…
Het begon met een ruim uur theorieles. Vond ik wel fijn (lekker warm en er kan niks verkeerd gaan), maar de mannen wilden het liefste zo snel mogelijk naar buiten. Om 10.15 uur begonnen we met de eerste oefening: een noodstop maken. Vervolgens kregen we verschillende oefeningen met en zonder ABS (dat zorgt ervoor dat de wielen van je auto niet blokkeren tijdens het remmen en je kunt blijven sturen) waarbij we de pion (alias schoolkind Loesje) moesten ontwijken. Met ABS ging dat prima, maar zonder… ai, dat was lastig! Loesje is wel dertig keer overleden vandaag.
Inmiddels was ik wel helemaal over mijn angst heen en vond ik het zelfs leuk. Ik houd ook eigenlijk best wel van enge dingen, dus ik weet ook niet waar die spanning ineens vandaan kwam.
De laatste oefening was het leukste: slippen! We tolden met de auto de hele parkeerplaats over! Ik had verwacht dat ik ergens in de berm zou landen, maar ik wist de auto (op één van de vijf keren na) gewoon recht te houden!
Meer van mij lezen? Heb jij dan al gestemd op mij als nieuwe columnist van Chicklit.nl?! Dank je wel!
Superleuk! Heb mijn rijbewijs pas 4 maandjes dus het zou mij ook best eng lijken, haha.
Dat begrijp ik! Maar het is echt hartstikke leuk! En ook wel een fijn idee dat ik weet wat ik moet doen. Of ik het dan ook daadwerkelijk doe is een tweede vraag natuurlijk… 😉