Ik deelde in deel I en deel II al de vijf mooiste watervallen van Slovenië met je, maar tijdens één van die tochten kwam er ook een droom uit: áchter een waterval staan. Want wáuw, wat is dat práchtig mooi, zeg! Met recht een punt voor op je Bucket List.
De tocht omhoog, naar de Slap Pericnik, was best wel zwaar. Maar het feit dat Geert, die natuurlijk eerder boven was, angstvallig stil bleef kon twee dingen betekenen: óf hij was in het ravijn gestort óf het was zo mooi dat hij er stil van was. Gelukkig bleek het dat laatste te zijn. Eenmaal boven wisten we niet waar we moesten kijken, zo mooi was het er. Er waren geen hekjes (vandaar ook theorie één) en nergens waren andere mensen te bekennen. Na tien minuten staren begonnen we foto’s te maken. Dichtbij de waterval, ver weg. Terwijl de druppeltjes langs mijn nek over mijn rug gleden, kreeg ik de glimlach niet meer van mijn gezicht af. Wát een landschap!
Het was Geert die bedacht dat we wel konden proberen om áchter de waterval te komen. Zoals je hierboven ziet, kon dat ook makkelijk. Goed, het was een beetje glad en je werd er nat van, maar dat viel in het niet toen we er eenmaal achter stonden en het uitzicht van de bovenste foto hadden. Net een sprookjeslandschap. Disney is er niks bij. We knepen in elkaars hand. Dus dit gebeurt er als je op avontuur gaat en de wereld ontdekt. In dat geval… zijn we nog lang niet klaar met reizen.
Zoals we vroeger al zeiden:” Een foto voor op je netvlies, niet vast te leggen op een echte foto”.
Heel mooi! Mijn beste waterval-herinnering zijn de Niagara falls, al is dat nu al zo’n 20 jaar geleden dat ik daar was…
Mooi zeg!
Wauw echt een prachtig uitzicht!
wat gaaf dat je dat hebt gedaan, lijkt me heel leuk om ook eens te doen!
Wat een mooie foto’s! Bedankt voor het delen.
Graag gedaan!
Ah tof, mooie foto ook! Dat soort acties kan in de uitvoer weleens lastig zijn maar levert vaak zulke mooie dingen op! Zo stond ik ooit in Costa Rica na een oneindige klimpartij bij een mini meertje met waterval, prachtig… alleen jammer van dat andere Nederlandse koppel dat dezelfde klim had gemaakt en naast ons kwam staan :’)
Jaaa, dat vind ik ook altijd jammer 😉 Ik ben het liefste alleen! Nou vooruit, maar Geert dan.
Wat super joh dat je achter de waterval kon komen en zo een adembenemend uitzicht kreeg!