Afgelopen weekend ging ik voor het eerst in mijn leven naar Pinkpop, omdat Paul McCartney optrad en het was FANTASTISCH ♥.
Als Paul komt, gaan we
Wij zijn geen festivalgangers. We houden sowieso niet van uitgaan en hoewel we allebei gék zijn op muziek, hoeven festivals van ons niet zo nodig. We hebben al best veel concerten gezien (Tina Turner, Guus Meeuwis, Bob Dylan, Kris Kristofferson, Leonard Cohen), maar gaan niet jaarlijks ergens naartoe. Toch hadden we samen één ongeschreven regel: als Paul McCartney ergens in de buurt optreed, gaan we er naartoe. We zijn namelijk helemaal gék op de Beatles.
We gaan!
Toen mijn schoonzusje en zwager (festivalgangers pur sang, die Paul al twee keer eerder zagen, waaronder in Amerika) app’ten dat Paul op zou treden op Pinkpop, hebben we héél even getwijfeld. Voor een dagje Pinkpop mag je tenslotte wel even €200 neerleggen én het was gepland op de zondag na de drukste week óóit (met o.a. 4 bruiloften!). Maar we dachten al snel: hallo, het is PAUL MCCARTNEY. Hoe vaak gaan we nog de kans krijgen om hem te zien? En hoe snel zullen wij nou naar Amerika gaan? Áls hij daar dan al toevallig optreed. Goed, die Amerikareis kwam iéts sneller dan gedacht, haha, maar alsnog hebben we geen moment spijt gehad: we gingen naar Paul McCartney!!
Tijdens de regen in de tent voor Tom Odell
Om 13.00 uur kwamen Krista & Martjan ons ophalen en hadden we nog een aardige reis voor de boeg naar Limburg. Maar dat maakte ons niet uit; Paul McCartney cd op in de auto, snoepies en chips erbij en gaan. Eenmaal aangekomen verkenden we eerst het terrein. Dat zag er wel een beetje uit zoals gedacht: ontzettend groot en druk, maar met veel meer leuke eettentjes dan gedacht én gratis waterpunten, wat we heel fijn vonden.
Het werd al snel duidelijk dat Krista & Martjan ervaren festivalgangers zijn. Kris hield op haar telefoon buienrader in de gaten en stuurde ons allemaal handig – vóórdat de rest van de festivalgangers gingen – de tent in. Tijdens de meest harde regen stonden wij dus lekker in de tent van Tom Odell te genieten. (Al moet ik eerlijk zeggen dat ik alleen z’n laatst twee nummers leuk vond, maar hé, ik stond wel droog. Ik vraag me af hoeveel mensen in die tent écht voor Tom kwamen.)
Eten met Lionel Richie
Na Tom was het tijd om wat te eten, terwijl we Lionel Richie op de achtergrond hoorden. Kon erger. We splitsten op voor het eten, omdat het allemaal een beetje sneller te laten verlopen (want er was een plan!) en Geert en ik aten culinair: friet. Daarna wilden we eigenlijk nog een plaspauze inplannen, maar toen was ineens het concert van Lionel afgelopen en we wisten: dit is onze kans. Op dat moment wilde namelijk iederéén nog even plassen voordat Paul kwam en wij hadden dus een plan. Nou ja, Kris & Martjan hadden een plan en wij liepen erachteraan.
Er was een plan!
Ik had geen idee wat er ging gebeuren, maar het kwam erop neer dat we twintig minuten héél erg geplet werden en onze handen in de lucht moesten houden (ik voelde me een klein beetje alsof ik gearresteerd werd, maar goed) en toen uiteindelijk in het voorste vak terecht kwamen. Het kwam op mij over als een chaos, maar volgens Krista was het een erg goed georganiseerd bende met poortjes en regelmeneren, die je niet boos moest krijgen. Ik vond het allemaal prima, want ik had nooit gedacht dat we zó ver vooraan zouden kunnen staan bij Sir Paul McCartney!
Een video die is geplaatst door Martjan Kuit (@martjankuit) op
Live and let die
Tja, en toen begon het dus. Hij zette meteen goed in met twee meezingers, speelden toen ook best wel veel nummers die ik niet zo goed kende, maar eindigde natuurlijk weer met héél veel meezingers van the Beatles en hemzelf. Het was spectaculair! Bij Blackbird ging het podium omhoog, terwijl Paul erop stond. En natuurlijk eindigde het concert met een knállende Live and let die, mijn favoriete moment van de avond, omdat het knálde met vuur en vuurwerk. We sloten zo’n beetje af met Hey Jude, waarop het héle veld natuurlijk met z’n allen zong van: na-na-na-nanana-naaaaaaa! Héél gaaf!
Vast in de modder
Dat het daarna nog heel lang duurde voordat we de auto uit de modder van de parkeerplaats kregen (en dan waren we nog snel, want er waren tientallen auto’s die weggesleept moesten worden, maar dankzij Geerts route en Martjans rijkunsten ging het prima), laten we even achterwege. Want potdorie was was het gaaf. Veruit het beste en leukste concert wat ik ooit gezien heb. Al het geld waard.
Nu al een hoogtepunt van 2016!
Ik vond Pinkpop heel erg leuk! We zijn nog steeds geen festivalgangers en zullen een eventuele volgende keer alleen gaan voor een artiest en niet voor het festival, maar toch. De regen maakte me niks uit, het was gezellig, er was lekker eten en we hebben Paul McCartney gezien! Ik herhaal: we hebben de hele avond meegezongen met Paul McCartney!
Sowieso een hoogtepunt van 2016. Nu al.
♥ Mariek
Mooi verhaal en ervaring die je altijd bij je houd.
Inderdaad 🙂
Jeeeee op naar het volgende festival ?
En wat een leuke foto’s! Echt een super leuke dag!! Xx
Vond ik oooook <3
Het was fantastisch! Wat een avontuur! Het was heel gezellig. Ik was wel blij, dat ik om 03.00 uur weer thuis was. Goed gereden, Annelies!
Ik vond het ook heel gezellig!!
Wat goed dat jullie gewoon je kans hebben gepakt, lijkt een superleuke dag en geweldige ervaring!