Een extra column deze week. Gewoon, omdat het kan.
Deadlinetijger
Geert is zo iemand die meteen doet wat hij moet doen en tussen zijn werkzaamheden door ook daadwerkelijk maar vijf minuten pauze houdt. Om jaloers op te worden. Ik ben namelijk een deadlinetijger en nee, daar ben ik niet trots op. (Niet zo één die werkelijk de nacht ervoor begint, maar toch.) Ja, ik haal het altijd. Maar ik zal er maar niet bij vertellen hoeveel stress, wanhoop en soms zelfs tranen daarbij komen kijken. Het is niet dat ik niet op tijd begin, want dat doe ik dus wél, maar die voorbereiding van mij duurt toch zo ellelang. Daar word je niet goed van.
Het gaat ongeveer zo:
Nou, Geert is anderhalf uur wielrennen. Dan kan ik even keihard aan mijn scriptie. O, mijn bureau is een zooitje. Even opruimen, want tussen de rommel kun je niet werken. Nog even mijn nieuwe blog delen op social media. Hé, wat zie ik daar? Een Heel Belangrijk Bericht op Facebook. Dat is altijd het vervelende van Heel Belangrijke Berichten, die dienen altijd eerst gelezen te worden. O, zo belangrijk was het toch niet. Goed, ik ben er klaar voor. Even mijn documenten erbij zoeken. O, mijn digitale scriptieplanning klopt niet meer. Even bijwerken. O, had ik dat al gepland voor de week hiervoor? Oeps, nou ja, dat ga ik niet redden natuurlijk. Zooooo, zo is het beter.
Allemachtig, wat een dorst heb ik! Even een glas water pakken, hoor. En wat lekkers natuurlijk, want op een lege maag kan niemand werken. Hm, alweer drie kwartier bezig. Dan mag ik wel even een blog op Bloglovin lezen. Oh, shit, één blog dus, niet vijf. Oeps. Nou ja, nu ga ik echt beginnen! Even mijn stukje van vorige week herlezen en de spelfouten eruit halen. Tralalala. O, shit, wacht eens even! Over een halfuur komt mijn vriendin langs. Shit, waar is de stofzuiger?
Eh…
‘Hoi, schat, daar ben ik weer. Lekker gewerkt?’
Neeeeeeee, is ‘ie nu alweer thuis? Hoe laat is het?
‘En, wat heb je allemaal gedaan?’
‘Eh…’
Toch kan ik blijkbaar wel een beetje effectief werken, want het lukt me nog steeds om te bloggen, af te studeren en een bedrijf te hebben tegelijkertijd. Nu alleen mijn scriptie nog.
Geen zorgen, mam, het komt goed. Je kent me.
[dot_recommends]
Daarom hou ik mij zoveel mogelijk aan de 2 van de 3 dagelijkse R’s: rust en regelmaat. En een opgeruimd bureau is een opgeruimd hoofd.
Dat is zeker een goed plan! Die woorden komen amper in mijn woordenboek voor 😉
Klinkt heel herkenbaar met mijn huiswerk. Nu gaat stuk beter omdat ik mijn bureau bij hou met opruimen haha
xx
Ja dat werkt, hè?
Hahaha, zie het zo voor me. Succes ermee!
Dank je wel!
Zo herkenbaar! Bij mij komt er ook altijd een hoop stress en wanhoop en ook nog eens tranen bij kijken. Maar ik begin dan vaak wel te laat. Oeps.
Leerpuntje houd je altijd!
High five, 2x raden wat ik nu hoor te doen…
Gheghe
Hahaha! Dit is zo herkenbaar!
Leuk geschreven!
Dank je wel!
haha, heel herkenbaar dit!
🙂
Ik werk ook maar wat in de rondte zonder enige planning of wat dan ook. Toch lukt het me altijd om het af te krijgen (inderdaad ook met eventuele tranen en paniek). Mijn vriend noemt me niet voor niets regelmatig “panieke”…
Hahaha, leuke bijnaam!
Herkenbaar!
Ik vind ’t in jouw geval iig wel knap hoe je alles gedaan weet te krijgen! Je zou eigenlijk een personal assistent moeten hebben voor het opruimen en de catering 😉
En wie kan er serieus 1 blogpost lezen zonder door te klikken…?
Haha, Geert is mijn catering!!! Maar een schoonmaakster kan ik nog wel gebruiken!
Respect hoe je het dan wel doet hahaha en verder heel herkenbaar. En het lukt allemaal dus helemaal niet zo heel erg slecht die eigenschap.
Da’s waar 🙂
hahahahaha zoooo herkenbaaar…:|
Gheghe