Mijn Bucket List kennen jullie allemaal (en zo niet, je vindt ‘m in het menu!), maar ik vind het super leuk en inspirerend om te zien wat anderen erop hebben staan. Deze week: de Bucket List van blogger Debby van Boxtel (Bohemian Dreams).
Via een andere blog kwam ik een hele tijd geleden die van Debby tegen, Bohemian Dreams. Ik was meteen verkocht. Niet alleen aan haar blog, maar ook aan haar schrijfstijl en levensstijl. Debby gaat haar dromen achterna. En niet zo’n beetje ook. Een tijdje geleden is haar relatie stuk gelopen en daar was ze (heel begrijpelijk) aardig kapot van. Haar reis naar Nicaragua beviel uiteindelijk zo goed, dat ze daar besloot te blijven. Nu heeft ze sinds kort een baantje, een huisje en een nieuw leven. In Nicaragua, het land dat haar hart gestolen heeft.
Nee, het is niet altijd makkelijk (denk aan de aardbevingen, een paar weken geleden, waarbij ook zij telkens naar de deur moest rennen en amper sliep), maar ze doet het. Omdat het goed voelt. Omdat Nicaragua het land is waar ze nu wil zijn. Dikke vette respect. Debby heeft op haar beurt míjn hart een beetje gestolen en ik was heel benieuwd naar haar Bucket List.
Welke punten staan er op jouw Bucket List?
- Met ezels door de bergen van Spanje wandelen
- Naar Lanzarote en Fuerteventura gaan
- Latijns-Amerika. Helemaal, ja, ooit.
- De pelgrimsroute naar Santiago de Compostela lopen
- Leren duiken
Welke dromen zijn al uitgekomen?
- Wonen in het buitenland (nu in Nicaragua, eerder in Barcelona)
- Alleen op reis gaan
- Een vreemde (als in: moderne vreemde taal), kleine taal leren
- Alleen backpacken
Debby’s kamer in Nicaragua
Met welk punt op de lijst wil je in 2014 aan de slag?
Mijn leven staat even stil in een enorme wervelwind sinds ik heb besloten me in Nicaragua te settelen voorlopig. Reizen zal er met een Nicaraguaans loontje en overvolle werkweek niet van komen, maar ik ben nog zeker niet klaar met Latijns-Amerika. Dit is nog maar het begin, en er gaan zeker weten nog vele reizen komen. Alleen nu wil ik me even hier onderdompelen. Latijns-Amerika wacht wel, alle deuren staan namelijk altijd open want het is er zo warm en gekleurd.
Welke landen/plaatsen staan nog op jouw reislijstje?
Oh, veel te veel. Ik wil familie opzoeken in Canada, een bekende in Texas en een oud-klasgenoot in de Virgin Islands. Ik wil naar Cuba (en dan eigenlijk gewoon ook Puerto Rico, de Dominicaanse Republiek en Jamaica), Mexico, Guatemala, de oostkust van Nicaragua, Isla de Ometepe in Nicaragua, en alles van Zuid-Amerika. Maar hé, er zijn ook nog andere continenten dan Amerika. In mijn verroeste liefde , Spanje, ben ik namelijk ook nog lang niet klaar. Misschien wordt dat wel mijn volgende bestemming. Ik zie mezelf in ieder geval niet zo snel meer in Nederland vestigen. Dat is makkelijk praten, maar dromen zijn er om waargemaakt te worden. Oceanie is ook een van mijn grootste wensen, niet alleen omdat een van mijn liefste vriendinnen naar Nieuw-Zeeland is verhuisd.
Wie wil je graag eens ontmoeten?
Ik zou graag de zanger van Calle 13 willen ontmoeten. Door zijn teksten en muziek is mijn liefde en passie voor Latijns-Amerika alleen maar meer aangewakkerd en nu ik hier zelf ben, zie ik inderdaad dat er aan veel kanten van de maatschappij nog veel schort aan ‘de wil om verder te willen’ en de geschiedenis achter je te laten. Maar hoe moeilijk is dat, als je niet anders gewend bent? Ik merk nu zelf in ieder geval dat cultuurverschillen niet vallen te bediscussieren, ze zijn er nou eenmaal. Dat maakt je onderdompelen in een andere cultuur nou zo interessant, maar ook zo lastig. Dat zou zeker een interessant gesprek worden.
Wat is jouw tip voor mensen die ook hun dromen uit willen laten komen?
Gewoon doen. Echt. Soms is het moeilijk om assertief te zijn, of om ‘nee’ te zeggen, of om echt iets te doen wat je voor jezelf doet en niet voor je familie of je partner. Maar echt. Doe het, want het voelt zo goed als het voelt alsof je hartje goud uitstraalt en het alsnog niks weegt.
Ik was tijdens mijn vertrek namelijk totaal in de omgekeerde wereld: mijn hartje hing als een zwart brokje ellende dat wel 10 kilo triestheid woog, opgefrommeld aan de waslijn in de Nederlandse kou. Het diepe inspringen en op mijn intuïtie afgaan – en die heb jij ook, iedereen – is het beste wat ik ooit heb gedaan. Natuurlijk mis ik mijn familie en mijn vrienden enorm, maar ze voeden me ook enorm door te zeggen dat ze het zo dapper van me vinden en dat ze zo trots op me zijn. Als je doet wat je goed voelt, komt het allemaal in een andere vorm bij je terug. Karma, right?
Debby, ik ben dol op je blog en je verhalen. Ik weet dat het leven daar écht niet altijd makkelijk is en dat de cultuurshock steeds groter wordt. Maar, ondanks dat ik je nog nooit ontmoet heb, word ik heel blij van de vrolijke Debby die in de Facebookchat vertelt over haar leven in Nica, dat de ene keer prachtig en de andere keer een beetje spannend en eng is. Ik hoop dat er nog vélen verhalen en avonturen zullen volgen. Het is je erg gegund.
[dot_recommends]
Wauw wat een bewondering heb ik voor je Debby dat je zo avontuurlijk bent ingesteld en je dromen achterna wilt gaan, leuk om te lezen
Geweldig om te lezen. Ja, gewoon geweldig. Ik weet niets anders te zeggen.
Wow, wat een stoer verhaal!
Wat een leuk interview! Ik lees haar blog ook altijd met veel plezier en bewondering.
Wat een mooie bucketlist! Ik heb daar echt bewondering voor, al je dromen nagaan. Begin het ook steeds meer te leren, maar het is soms nog best moeilijk haha!
Ik vind het zo bijzonder om al die verschillende bucketlists te zien! Zo lijkt mijn bucket list totaal niet op deze maar vind ik ‘m wel heel erg mooi.
Ik volg haar blog inderdaad graag, toffe meid. Mijn beste vriendin heeft de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela gelopen, was een onvergetelijke ervaring voor haar 🙂
Mooi en inspirerend!
Wat een onwijs mooi verhaal over Debby! Ze is zo’n toffe meid en ik gun het haar zo dat ze daar nu lekker is!
Wat een stoere foto! En prachtig verhaal, Debby is heel inspirerend!