De ‘walrus op een plateau’-houding
Duikcursus
Ik had al eerder gedoken. In een zwembad welteverstaan. Way back, in 2007 om precies te zijn (toen was ik dus 15!), ging ik met mijn vader en broertje duiken in het zwembad in Kos. In de blog over Kos schreef ik het al: ik zou het graag nog eens willen doen. Geert wilde ook graag een keer duiken. Daarom vond ik een duikcursus ter introductie het perfecte cadeau voor zijn verjaardag (afgelopen zomer).
Ja hoor, daar ga ik al: de ‘zeekoe met een zwemvest’-houding
Theorie
Gisteren vertrokken we daarom naar Den Haag om bij The Globe een introductiecursus van een uur te doen. Eerst kregen we theoretische uitleg. Dat ging vooral over de werking van je duikfles. Er zitten namelijk twee belangrijke slangetjes aan. (En waarschijnlijk nog veel meer, maar wij kregen natuurlijk de basis uitleg.) Door de ene slang haal je adem; áltijd, want als je onder water je adem in houdt, ga je naar boven (en te snel naar boven gaan is niet goed voor o.a. je oren).
Last van allergieën?
Aan de andere slang zit een kastje met twee knoppen. Met de ene pomp je lucht ín je vest, met de andere haal je de lucht úit je vest. Klinkt logisch, maar in de praktijk is het een heel gehannes. Verder kwam de vraag der vragen al na vijf minuten: ‘Heeft één van jullie last van allergieën?’ Ehh… JA! Gelukkig mocht ik wel mee, maar moest ik alleen opletten dat mijn slijmvliezen/beursen niet ontploften.
Oké, zwém anders gewoon, Marieke. Je moet toch een keer van dat plateau af.
Mutsen in de foetushouding
Überhaupt vonden Geert en ik het best lastig! Super leuk, dat ook, maar als twee echte mutsen hingen we daar in de ‘foetushouding’ (zoals de instructeur het zo leuk zijn) in het water. Na een kwartier kwamen we erachter dat er nog veel te veel lucht in ons vest zat en dat we daarom niet zonken. En die instructeur maar netjes ‘recht’ drijven. Een paar keer hield hij het niet meer en haalde hij ons weer naar boven voor meer uitleg.
De ‘foetus’-houding (volgens de instructeur). Geert vind het eh… half oké?
Zeekoe met een zwemvest
We startten met het knielen op het plateau in het water. Vervolgens moest je erop gaan liggen en dan langzaam wat lucht in je vest laten lopen, zodat je als een plank bleef hangen. Rug hol, voeten omhoog en knieën gebogen. Nou… ik weet niet hoé die man dat deed, maar ik bleef óf als een walrus op het plateau liggen óf ik zag eruit als een zeekoe met een zwemvest, omdat ik zo driftig mijn lichaam naar beneden probeerde te brengen, terwijl ik juist ontspánnen moest liggen. Om er vervolgens achter te komen dat alleen mijn hoofd nog onder water lag en ik net zo goed weer kon gaan staan.
Nee, ik zwaai niet. Ik probeer mezelf wapperend in positie te krijgen. Welke positie? Dat weet ik zelf ook niet zo goed.
Lastig, maar leuk
Uiteindelijk (ik denk ten einde raad) zwom de instructeur me hand in hand een stukje het zwembad in. En terwijl ik dan ‘ontspannen’ als een plank probeerde te hangen, gingen mijn voeten alweer een héul andere kant op. Zucht…
Kortom: lástig. Maar wel leuk. Geert en ik hebben kostelijk gelachen en die vent zal wel gedacht hebben dat hij met een stel sukkels in het water lag. Maar dat mag de pret niet drukken.
Nog een keer!
Het eerste punt is van mijn bucket list af. De tweede? Zwemmen in de zee! Maar daar moet ik eerst toestemming voor halen bij een dokter (vanwege astma/allergieën), dus dat komt later weer.
Maandag ook bewegend beeld van twee zwemmende walrussen in mijn vlog! Vandaag moeten jullie het met foto’s doen.
Back in 2007, toen we alleen maar een beetje hoefden te fladderen en ik niet eens doorhad dat ik een vest aanhad.
Lekker cliché, alles oké.
Haha wat leuk om te lezen! Ik kan me goed voorstellen dat het super lastig is ja, ik zou er ook echt heel slecht in zijn denk. Maarja mijn motoriek is dan ook niet helemaal normaal volgens mij xD
De mijne ook niet, hoor 😉
Dat het zoveel anders is, in Kos was je als eerste onder en zwom je op zo’n 4 meter diepte rond alsof je nooit anders had gedaan. Misschien was je nu bewuster bezig én je had toen nog niet zo’n last van de allergieën natuurlijk.
Ja, precies. Nu leerde we echt dúiken. Toen deden we maar wat. En nu heb ik door allergieën inderdaad veel meer last van mijn oren.
Hahaha, “maar moest ik alleen opletten dat mijn slijmvliezen/beursen niet ontploften”… hoe doe je dat in godsnaam?! Lijkt me wel een heel grappige ervaring. Ik zou dat ook graag eens willen doen, maar zal het er volgens mij beslist niet beter dan jullie vanaf brengen 🙂
Nou, door elke 0,5 m die je omlaag gaat de slikken met je neus dicht, zodat je de druk IN je oren en VOOR je oren weer gelijk maakt, zeg maar. Maar als mijn slijmvliezen/beursen te zeer deden, moest ik gewoon weer (langzaam!) naar boven. Maar dat gebeurde niet echt, geloof ik.
Gaaf en wat leuk dat jullie er zo onderwater foto’s van hebben. Ik heb zelf ook allergien als hooikoorts en huisstofmijt enzo, wist niet dat ik dan voorzichtig moet zijn en misschien wel niet kan duiken dan dus?
Ik weet niet of dat een probleem is, hoor. Ik heb heeeeeel veel allergieën, dus vandaar 😉 Maar die foto’s zijn inderdaad leuk! Er is ook gefilmd 🙂 We waren zelf onze Go Pro vergeten, maar gelukkig hadden ze er daar ook één!
Leuk om te lezen! Ik had geen idee dat allergieën een probleem zouden kunnen zijn.
Van allergieën wist ik het ook niet! Maar je luchtwegen kunnen verstopt raken daardoor.
Hahaha wat een hilarisch verhaal. Duiken is niks voor mij, laat mij maar lekker snorkelen. Stuk minder eng en lastig!
Dat zeker;)
Oh, ik wil ook zo graag mijn duikbrevet halen! Ik heb voor het eerst in Turkije gedoken en vorig jaar in Rhodos (wat overigens qua vis enzo tegenviel). Ik wil heel graag mijn brevet halen, maar eerst mijn motorrijbewijs. 😀
Maa Turkije was wel een aanrader? Mocht je wel duiken zonder brevet? Oehh motorrijbewijs is ook vet!
Ik wil dat ook graag! Maar Stefan kan dat volgens mij niet met zijn buisjes. Hoop dat we er nog eens een oplossing voor vinden, want het lijkt me wel mooi om eens in de zee te duiken! 😀
Mehhh, hoop dat het wel kan voor jullie!
Ja wat leuk! Ik hou echt enorm van duiken, als je ooit verder wilt gaan — en als je de kans hebt natuurlijk — , thailand – koh tao. Heerlijk warm water (maar dan ook écht) super cheap (afgezien van de reis ernaartoe) en enorm vet!
Super goeie tips, Anouk, thanks!!
Wauw! Super gaaf!
Super gaaf! Ben zelf ruim 1,5 jaar geleden begonnen met duiken, ook een bucket list dingetje maar met (door medische redenen 160kg) was dat niet verantwoord, nu inmiddels wel en een groot duikliefhebber, duik in natpak het hele jaar door in Nederland en heb er nu in iets meer als 1,5 jaar bijna 100 duiken verder 🙂
Leuke blog heb je! 🙂 Duiken heb ik enkele jaren geleden ook afgevinkt op de mijne. Mocht je eens een originele duiksite zoeken dan kan ik je deze wel aanbevelen: https://ongewoneweken.wordpress.com/2017/11/02/duiken-zeemeerminnen-bijten-instructeurs-niet/