En toen

‘Waar ga je over schrijven?’
‘Ik denk dat het een lulverhaal wordt.’

Want ja, waar ga je over schrijven, twee dagen nadat je oma is overleden? Alle onderwerpen voelen nu een beetje gek. Wat ga je überhaupt doén? Gelukkig wordt deze week vrij rustig met één bruiloft (met één videograaf, dus alleen voor Geert) en voor de rest vooral thuis werken. Ik heb dus best een beetje speling qua werkzaamheden deze dagen.

Op de dag zelf moest er natuurlijk veel geregeld worden. Omdat we al veel wisten, was dat redelijk snel gedaan. Om een uur of vier aten we met z’n allen frietjes, bij wijze van avondeten en toen gingen Geert en ik maar weer naar huis. Het eerste wat we deden toen we thuis kwamen? Hardlopen. Misschien niet het meest voor de hand liggende, maar daar hadden we allebei zo’n zin in. Gewoon even rennen met je verstand op nul. In de hoop dat de hoofdpijn weg trekt (en dat deed het).

Op maandag plaatste ik de blog ‘dag oma’. Ik vond het fijn om het even van me af te schrijven en dank jullie wel voor alle lieve reacties onder mijn blog en op Facebook. We hebben zoveel reacties gehad! Super fijn. En tja, wat ga je dan de rest van de dag doen? Nou ja, het kantoor verbouwen bijvoorbeeld…

Ja echt, ik wilde het liefste gewoon iets doen. Het leek me leuk om het kantoor anders in te richten, omdat ik het wat saai vond nu. Tijdens de verhuizing hebben we het overal maar gewoon neer gezet en het is zo lastig inschatten hoe je een kamer in wilt delen als alles net nieuw is. En dus begonnen we met schuiven. We zijn nog niet helemaal klaar, maar het is al zoveel leuker nu!

En vandaag? Vandaag ga ik het huis schoonmaken. Geert filmt vandaag de bruiloft, dus ik heb het rijk alleen. Dat klinkt alsof het hier een bende is, wat eigenlijk niet zo is, maar dat kan me niks schelen. Ik introduceer het lente-thema gewoon en haal alle schapies en andere gele accessoires van zolder. IK WIL LENTE. En wel nu. En ik wil iets te doen hebben. Dus ja.

Volg mij op BloglovinTwitterFacebook & Instagram voor dagelijkse updates!

18 thoughts on “En toen

  1. Ik denk dat dat ook het beste is om nu te doen: gewoon even je gevoel volgen en doen waar je behoefte aan hebt! Ik ben benieuwd naar jullie kantoor 🙂

    1. Als het af is, deel ik de foto’s! 🙂 Heb er zelfs nog aan gedacht om voor-foto’s te maken 😀

  2. Het huis schoonmaken in de hoop dat alle gedachten in je hoofd ook weer in een normale volgorde gaan komen.
    Een lach, een huilbui, zomaar een traan.
    De merel buiten die een nest aan het bouwen is, och wat had oma daar van genoten…
    Ik ga een paar sneeuwklokjes plukken om in het minivaasje bij haar foto te zetten, want daar hield ze van…klein, maar fijn, met zorg gekozen.
    En wat zou ze van je blog genoten hebben en gezegd hebben. ” Marieke, dat is een bijzonder kind en dat is ze”

  3. Ahh meisje toch 🙁 Laat je inderdaad gewoon lekker afleiden en laat die blog even voor wat het is. Het internet blijft wel bestaan. Veel de natuur en in mensen om je heen <3 hele dikke knuf!

  4. Pff, dit is echt een k*tperiode. Een paar jaar geleden heb ik hetzelfde gehad en ik moest gewoon bezig blijven; ik kon niet stilzitten. Geniet van het lekkere weer nu (wandelen is heel fijn!) en ben met de familie zoveel mogelijk bij elkaar (dat hielp bij mij althans). Heel veel sterkte meis!

  5. Heel begrijpelijk die drang om afleiding te zoeken! Dit moet je ook gewoon lekker doen 🙂
    Denk ook vooral aan alle mooie dingen die nog gaan komen zoals alle reizen die hier —->
    vermeld staan.

  6. Aw Marieke<3 Sterkte!!
    Fijn dat je een rustig weekje hebt, alsof het zo moet zijn. Gewoon lekker lummeldingen doen, de rest komt later wel weer.
    Oma's zijn de beste(: En zoals je in je vorige blog al veel beschreef, vergeet haar uitspraken en lieve/dagelijks/gewone dingetjes niet.
    Een dikke kus en knuffel!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google Privacy Policy en Servicevoorwaarden toepassen.