Iedereen heeft zin in de zomer, maar voor sommigen is het deze keer éxtra speciaal. Zij maken de reis van hun leven, durven zich eindelijk weer in een bikini op het strand te vertonen of vieren voor het eerst vakantie met hun grote liefde. Stuk voor stuk prachtige verhalen, die ik voor jullie verzameld heb. Lees, leer en geniet. Fijne zomer!
Leonie (17) is nét geslaagd voor haar VWO en gaat Communicatie- en informatiewetenschappen studeren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Maar voordat het zover is, gaat ze eerst 5,5 week naar Frankrijk om in een animatieteam te werken!
“Een echte kinderexpert kan ik mezelf niet noemen. Ik heb nog nooit eerder animatiewerk gedaan en pas ook niet regelmatig op. Ik ben wel vrijwilliger geweest bij een Kinderdorp en hoewel dat slopend was, vond ik het enorm gaaf. Dat vroeg duidelijk om meer en daarom ga ik deze zomer 5,5 week naar Frankrijk om daar in een animatieteam te werken.
Ik ga werken op een park waar ik eerder geweest ben met mijn ouders. Ik denk dat mijn dagindeling er ongeveer zo uitziet: ’s Ochtends gaan we knutselen, ’s middags spelen we spelletjes in het zwembad of doen we andere sportieve games en ’s avonds speel ik mee in de ‘naar bed show’. Later volgt er dan nog een griezeltocht of filmavond. Mijn taak is eigenlijk het entertainen van de kinderen en jongeren en ook neem ik een stukje organisatie op me. Ik ben een echte regelmiep en neem graag de leiding, dus dat lijkt me echt iets voor mij. Wie er verder nog in het team zitten, blijft voor mij een verrassing; dat zie ik pas als ik in Frankrijk ben!
Ik kom al sinds mijn derde in Frankrijk en ben daar bijna ieder jaar op vakantie geweest. Ik spreek de taal aardig goed en vind het een prachtig land. Ik heb heel veel zin om nieuwe ervaringen op te doen. ’s Ochtends vroeg een rondje hardlopen over het park, langs de grote recreatievijver, tussen de bomen door, langs de huisjes en weer terug naar mijn centrale plekje. Onderweg kom ik dan een paar vroege vogels tegen die ik later op de dag in mijn knutselclubje zie. De zon is nog niet zo fel, maar je voelt de Franse warmte al wel. Ik ontbijt met een vers stokbroodje en begin dan aan mijn werkdag. Die is lekker vol en ’s avonds eet ik in het restaurant. Als ik geen avondprogramma heb, drink ik wat met mijn collega’s en in het weekend bezoeken we omringende steden, liggen we aan het zwembad en lees ik lekker veel boeken. En dat alles nog betaald ook. Kan er even iemand in mijn arm knijpen?
Oké, misschien maak ik het allemaal iets te romantisch, maar het kan bijna niet tegenvallen. Stiekem ben ik een beetje bang dat ik moeite heb met het maken van nieuwe contacten, omdat ik een beetje een loner ben en graag tijd voor mezelf heb. Ik hoop dat ik me dus even terug kan trekken als dat nodig is en dat ik niet ineens spontaan last van heimwee krijg. Ik bereid me eigenlijk niet echt voor op de reis. Ik zorg voor voldoende kleding en maak een lijstje met alles dat mee moet. Ik ga niet backpacken of zo; ik logeer gewoon in een bungalow met stromend water en een douche.
Als ik terug ben, heb ik precies drie dagen om bij te komen en me voor te bereiden op de introductieweek van mijn nieuwe studie. Een echte Bucket List heb ik verder niet, maar ik zou graag nog eens een maand vrijwilligerswerk doen in Afrika, wil een keer bloed doneren, een eigen bedrijf beginnen, naar Zuid-Afrika verhuizen (of in ieder geval emigreren), een boek schrijven en vooral iedereen om me heen lief blijven hebben.
Veel mensen vinden het dapper dat ik alleen durf te gaan. Ik vind het eigenlijk heel normaal en heb er nooit over nagedacht dat ik ‘alleen’ ben. Bovendien ben ik eigenlijk helemaal niet alleen, want er zijn een heleboel vakantie vierende Hollanders op het park! Mijn tip voor anderen die dit ook wel zien zitten? Gewoon gaan! Dat is alles wat ik je kan zeggen. Begin met het zoeken naar een plek en mail ze. Nee heb je, ja kun je krijgen. Misschien vind je het eng, ken je niemand en weet je niet waar je terecht komt… nou en? Dat ga je toch ook niet zeggen als je moet solliciteren naar een nieuwe baan? Ik heb 31 parken gemaild en uiteindelijk hapte er eentje toe. Ik moest nog een telefoontje plegen en wist niet eens of ik in het Frans of in het Nederlands moest kletsen, maar drukte gewoon het nummer in en diezelfde avond nog had ik een plek gevonden. Je moet durven en doen, dan komt alles goed.”
Leuk!! Zelf heb ik het ook gedaan. Je leert vanzelf mensen kennen inderdaad. Al schets je het denk ik iets te romantisch, want het is ook gewoon hard werken. Maar wél heel leuk werk.
Dat kan ik me voorstellen! Ben benieuwd wat Leonie te vertellen heeft als ze weer terug is!