Misschien hebben jullie ‘m al gezien, maar ik vind de boodschap achter dit filmpje zó leuk dat ik ‘m toch nog even deel. Het filmpje is een reclame van Rituals en hun nieuwe Laughing Buddha set. Daarmee doelen ze op een eeuwenoude traditie, Laughing Buddha. Duizenden jaren geleden leefde er een lachende buddha in China, die met zijn glimlach geluk en voorspoed onder de mensen bracht. Rituals zette een moderne Laughing Buddha op een tramstation en zie wat er gebeurt.
In eerste instantie kijken de mensen chagrijnig en zijn ze alleen maar geïnteresseerd in hun boek of telefoon. Ik kan me zo voorstellen dat mensen vroeger nog weleens een praatje met elkaar maakten als ze stonden te wachten op de bus, maar in 2013 word je raar aangekeken als je opeens wat tegen iemand zegt. Of ze denken dat je een zakkenroller bent, die iemand probeert af te leiden.
En wat dachten jullie van I like people who smile when it’s raining? Ik vind de mensen op straat tegenwoordig verdacht chagrijnig. En niet alleen als het regent. Ik heb het weleens, hoor. Dat ik op de fiets zit, het zonnetje schijnt, ik onderweg ben naar huis en denk: goh, wat een mooie dag. Ga ik vanzelf van glimlachen. En weet je wat er dan gebeurt? Je gaat rechter op je fiets zitten en ziet ineens mensen om je heen die terug lachen. Als groet of omdat ze het leuk vinden dat jij lacht. Of misschien hebben ze wel een binnenpretje. Het kan me niet schelen, maar ik word er blij van.
Misschien moeten we ons allemaal iets minder verdiepen in onze telefoons en iets meer in onze medemens. Note to myself: vaker lachen in het openbaar! En stop je telefoon weg.
Haha, zo herkenbaar! Wanneer ik iemand zie lachen, probeer ik me ook altijd in te houden om zelf niet te lachen. Maar eigenlijk is daar niets mis mee. Het is zelfs mooi om te zien! x
Precies!
wat dacht je van goedemorgen of goedemiddag zeggen, kijkt men je ook zo raar aan ???
Precies. Zeker nooit gehoord van beleefdheid…
hahahaahha heerlijk(: