NOORWEGEN | De prachtige fjorden bij Balestrand

Op de tweede dag van onze reis door Noorwegen gaan we met express boat van Bergen naar Balestrand. Het is een tocht van vier uur, maar dat vind ik alles behalve saai. Aangezien we door de Noorse fjorden varen, is het uitzicht betoverend mooi. Het waait hard, maar dat weerhoudt me er niet van om regelmatig even op het dek te gaan kijken en foto’s te maken. De mist maakt het alleen maar heel bijzonder. Dat mijn haar helemaal in de klit gaat zitten, heb ik niet eens meer door.

Daaaaag Bergen!

Als ik de reisboekjes en internet moet geloven, hebben we de mooiste delen van de fjorden nog niet eens gezien, maar ik ben verkocht. Dít is Noorwegen. Dít is waarom ik zo graag naar Scandinavië wilde en waarom ik er heel snel nog eens naar terug wil. Het diepblauwe water en de eilandjes die helemaal uit rotsen bestaan. En dat je er dan zo’n eenzaam rood huisje op ziet en je afvraagt wie daar woont. En waarom vooral. Of nee, eigenlijk is dat wel heel duidelijk.

Balestrand blijkt een klein dorpje te zijn (vol bontgekleurde huisjes) dat op zo’n mooie plek ligt dat er al héél lang kunstenaars vanuit heel Noorwegen en de rest van de wereld naartoe komen, om het prachtige uitzicht te schilderen. In Balestrand doet elke inwoner wel iets met kunst. Er staat zelfs een Engelse kerk, de St. Olaf’s Church, in 1987 speciaal gebouwd voor de Engelse Margaret Sophie Green Kvikne. Zij was getrouwd met Knut Kvikne, die haar op haar sterfbed een Engelse kerk beloofde, omdat ze zich niet thuisvoelde in de Noorse. De houten kerk werd in drie jaar gebouwd en ademt – net als de rest van de stad – rust uit.

Uitzicht vanaf de kade in Balestrand

Op de koepel van het 'kunsthuis'

Niemand heeft haast en maakt het niet uit dat je uren moet rijden naar een fatsoenlijke supermarkt. Het uitzicht op de fjorden maakt alles meer dan goed. De inwoners zijn er súper trots op en dat voel je aan de gemoedelijke sfeer. Heel uniek en zeker een aanrader.