Op de camping hadden we een bordje gezien met een rodelbaan en dat vonden wij wel interessant. Vandaag klommen we dan ook al vroeg achter het stuur om naar een klein plaatsje verderop te rijden, Visegrád. We kochten twee kaartjes voor zes ritten en zaten al snel in het eerste karretje naar boven. Voor wie niet weet wat rodelen is: je gaat in een karretje over een baan naar beneden en hebt alleen een rem. Eigenlijk is het een soort achtbaan waarbij je zelf kunt remmen. En het gaat sneller dan je denkt!
De eerste baan vonden we wat saai, de tweede was sneller en leuker. De volgende vijf ritten hebben we dan ook daarin gemaakt. Je ging heerlijk snel in de bochten en we vermaakten ons prima! Daarna was het tijd voor mijn nieuwe favoriete ijsje: een slushpuppy citroen.
En toen… was het tijd voor iets dat ik onderweg had gezien en waar mijn hart sneller van ging kloppen. Ik had namelijk gezien dat je hier kon tokkelen door de bergen en aangezien ik de laatste keren dat ik dat gedaan heb (op scouting…) daar wild enthousiast over was, had ik bedacht dat ik dat graag zou willen doen. Twee kleinigheden: Geert heeft gigantische hoogtevrees en de tokkelbanen hingen langs een berg (terwijl ik alleen ervaring heb op een weiland…).
Voorzichtig bekeken we de banen. Ze zagen er oké uit en ik legde Geert uit wat de bedoeling is. Je zit in een pakje van riemen, waar je ook aanhangt. Vervolgens ‘stap’ je van het plateau af en race je over een touw (waar je aanhangt met een katrol) naar het volgende plateau. Geert twijfelde en ook ik hoopte dat ik mijn ervaringen niet wat te rooskleurig had onthouden. Toen we echter een ander stel zagen en we konden zien hoe snel het ging, besloten we: niet nadenken, gewoon doen.
Een uur later vertrokken we. In een pakje, met helm én zwaar katrol in de hand. Er was nog een andere familie die ook meeging en gezamenlijk huppelden we naar het eerste plateau (lees: ik hijgend, want op berg en Geert zwetend, want ‘wat hebben we nou weer bedacht’). Eenmaal bovenop het eerste plateau vertelde één van de twee begeleiders hoe je moest remmen als hij zijn handen naar beneden hield. En voordat ik doorhad wat er gebeurde, vloog Geert als eerste naar beneden. Arme jongen.
Ik ging erachteraan en eenmaal op het tweede plateau vroeg ik voorzichtig: ‘leuk?’ waarop Geert mompelde: ‘Nog niet.’ Ikzelf was bang geweest dat ik het nu heel eng zou vinden, maar niets was minder waar. Ik vond het geweldig en stond elke keer ongeduldig te wachten totdat ik zelf weer mocht. Het uitzicht was geweldig en naar drie plateaus besloot Geert dat hij het ook leuk vond. Wel eng, maar leuk. De trappen in het Slowaaks Paradijs vond hij enger en ik vond dat een goed teken.
Dit is dus een pop, hè jongens…
Na tien plateaus was het uit met de pret. Als het aan mij had gelegen waren we nog een keer gegaan! Even waren we bang dat we het hele eind weer omhoog moesten lopen, maar er stond zowaar een auto voor ons klaar. Wat een luxe! Een geweldige ervaring! Maar toen de begeleider mijn helm afdeed en mijn pony tegen mijn voorhoofd gekleefd zat, wist ik genoeg: tijd voor het zwembad.
’s Avonds aten we weer in het restaurant (en ik wéér de kip, omdat ‘ie zo lekker was en omdat ze verder eigenlijk alleen maar varkensvlees serveren), speelden we een spelletje en keken we Liza Marklund. En ik? Ik wil meer adrenaline-kick!
Camping: Dömös
Reistijd: 0
Hoogtepunt: tokkelen!
Boek: Laatste kans
Avondmaal: kip met salade (Marieke) en varken met friet (Geert)
Uitgegeven: €118,00 (€2,50 boodschappen, €2,70 parkeerkosten, €12,00 rodelen, €2,00 ijsjes, €26,00 tokkelen, €53,30 voor de camping, €2,20 ijs, €13,30 diner, €4,00 boodschappen)
Rodelen blijft gaaf, behalve als je uit de baan vliegt zoals je broer een paar jaar terug deed ( iets wat ook eigenlijk onmogelijk is, maar toch).
Mijn broertje is een super held, vergeet dat niet.
Ik heb vorig jaar op vakantie een boomtoppenparcours gedaan. Daarbij ging je ook tokkelen. Ik vond het heel gaaf, maar ik vond het vooral heel eng op de kleine plateautjes tussendoor, waar je je zekering los moest koppelen. Ik heb dan ook hoogtevrees. Mijn vriend vond het geweldig, het kon hem niet hoog genoeg.
Hihi, bij ons was het dus precies andersom! Geweldig vond ik het!