Het Nationaal Museum
Allebei waren we al eens in Praag geweest, alleen kon Geert zich er amper meer iets van herinneren (edit: Dat zou misschien kunnen komen doordat later bleek dat die smurf er nog helemaal niet geweest was). Nu we er toch waren, wilden we er wel graag naartoe. Ik was er drie jaar geleden tijdens mijn eindexamenreis, maar zoals jullie waarschijnlijk wel weten heeft mijn topografisch geheugen de kwaliteit van een grasspriet en dus kon ik me maar een paar dingen herinneren:
- Wij waren naar het Nationaal Museum geweest, wat een heel mooi gebouw is, en rechts daarvan waren winkels.
- Er was ergens een heel leuk plein waar ik met de meiden uren had doorgebracht op de lingerieafdeling van de New Yorker en waar in december een hele grote kerstboom had gestaan.
- Er was ergens anders nog een pleintje waar een soort toren was met een mooie, grote klok.
De eerste plek waar we stopten was het Nationaal Museum. We maakten foto’s en even begon ik enthousiast te geloven dat mijn geheugen me niet in de steek had gelaten. Links waren inderdaad winkeltjes, maar in mijn gedachten stelde dat niet veel voor. ‘Zeker weten niet daarheen?’ vroeg Geert. Ik schudde mijn hoofd en sleepte hem weer mee naar de metro. De volgende stop die wellicht het centrum kon zijn, was niet het centrum en dus reden we door naar de volgende plek die op de metrokaartje een groot kruispunt was.
We stapten uit bij een groot plein met schattige kraampjes. Bij het zien van de New Yorker vroeg Geert voorzichtig of dit dan hét plein was. Ik keek eens goed om me heen en knikte enthousiast. Gevonden! Vervolgens liepen we richting de kraampjes. ‘Goh, aan het einde van deze lange straat staat ook mooi gebouw zeg!’ zei ik bewonderend. Geert knikte. ‘Beter bekend als ‘Het Nationaal Museum’. ‘O.’
Dé toren met de… jawel:
… grote ‘klok’
Na een paar mogelijke torens te hebben bekeken, kwamen we warempel ook nog bij de toren met de grote klok (wat geen klok bleek te zijn, maar zo’n meteorologisch geval met de maan en de zon) en overmoedig besloten we de toren te beklimmen. Een uur later stonden we weer buiten. De rij was al lang, maar eenmaal op de toren bleek dat de toeristen ook nog nooit van doorlopen hadden gehoord, maar goed. Het uitzicht was best mooi en we hebben er uitgebreid van kunnen genieten.
We keken nog bij wat winkeltjes, kochten 15 kaarten (met daarop voor €15 postzegels… Volgend jaar maar een keer een e-mail sturen?) en vonden eindelijk de resterende souvenirtjes die we nog nodig hadden voor iedereen thuis. Daarna deden onze voeten zeer en vertrokken we moe en voldaan weer naar de camping.
Camping: Oase Praha
Reistijd: 0
Hoogtepunt: het uitzicht
Boek: Mannen die vrouwen haten
Avondmaal: kip met friet (Marieke) en cordon blue met friet (Geert)
Uitgegeven: €61,60 (€5,12 tramkaartjes, €4,30 boodschappen, €0,80 parkeerkosten, €4,00 entree toren, €3,00 kaarten, €15,00 postzegels, €1,60 ijs, €1,60 aardbeien, €7,50 souvenirs, €2,40 ketting, €16,00 uiteten, €0,24 wc, €0,04 straatmuzikant (had ik over van naar de wc gaan)
Mooie foto’s zeg!
Wat een heerlijke vakantie hebben jullie! Ik ben helemaal geïnspireerd 🙂
Dat was ook helemaal de bedoeling 🙂