Voor vandaag stond er maar één ding op het programma: ZWEMMEN. Daar hadden we heel veel zin in en het weer was prachtig dus het was de perfecte dag. We hadden de wekker niet gezet en werden pas om half 9 wakker na een onrustige nacht (note to myself: niet te vroeg naar bed gaan, dan kun je niet meer slapen). Ik droomde trouwens wel weer eens iets briljantst, wat ik jullie niet wil onthouden:
Ik weet niet meer wie het me uitlegde, maar ik vroeg aan diegene of ze niet iets speciaals wist over de Tour de France, waarmee ik dan Geert zou kunnen pesten, omdat hij het niet zou weten. Diegene vroeg me vervolgens of ik wist waarom wielrenners altijd met de klok mee fietsen? Dat wist ik niet. Zij wel. ‘Omdat er in die buurt bananen groeien en die zijn krom, dus wielrenners gaan altijd rechtsaf.’ Nou, dan weten jullie dat. En ik moet zeggen: ze had wel gelijk. Toen ik het Geert vanochtend vertelde, gaf hij toe dat hij het niet wist.
Goed, het zwemmen. Eenmaal aangekomen bij een super leuk zwembad met 8 baden en een hyper-snelle glijbaan (waar ik maar één keer af ben geweest in geval met het kwijtraken van zwemkledij en veel water in de neusgaten), moesten we binnen afrekenen bij een vrouw die écht geen woord Engels sprak. Na ons diverse zinnen in het Slowaaks toegeworpen te hebben en diverse antwoorden van ons (‘Sorry, I reálly don’t understatement you!’), sprak ze de legendarische woorden: ‘Sprechen Sie Deutsch?’ Ik riep opgelucht: ‘ja!’, waarop de vrouw vervolgens weer een heel riedeltjes Slowaaks sprak met daartussen de woorden ‘zwei personen’. Kortom: we begrepen er geen reet van.
Uiteindelijk dachten we dat er twee keuzes waren: op het gras liggen of in een stoel zitten. Wij zeiden: gras. Waarop de vrouw weer een duizendtal Slowaakse vragen op ons afvuurde en wij maar gewoon ‘ja’ zeiden. We betaalden en werden vervolgens meegenomen door een meisje. Maar we hadden géén idee waar naartoe! Het hele zwembad liepen we door, terwijl we elkaar aankeken en stiekem moesten grinniken. Uiteindelijk stopte het meisje bij een grasveld, waar ze iets tegen een ander meisje riep. Wij waren al bezig met het uitspreiden van onze handdoeken, toen ze ineens met twee bedjes aan kwam slepen. Blijkbaar hadden we die besteld…
We waren blij toe, want de grond was bloedheet en de bedjes lagen heerlijk. Géén idee hoeveel we meer betaald hebben dan anders en hoe we het überhaupt besteld hebben, maar we hebben er de hele dag heerlijk op vertoefd. Af en toe een duik, insmeren, een ijsje, veel lezen, heerlijke zon, kortom: vakantie!
’s Avonds gingen we nóg maar een keer uiteten (heerlijk! En goedkoop, alweer), speelden we spelletjes en keken we een aflevering van The Eagle. Jeej!
Camping: Slnêcné Skaly
Reistijd: 0
Hoogtepunt: het weer en het zwembad!
Boek: Onaantastbaar van Karin Slaughter
Avondmaal: pizza (Geert) en pasta met kip en champignon (Marieke)
Uitgegeven: €40,48 (€4,68 voor boodschappen, €16,00 voor het zwembad, €2,20 voor twee drankjes, €1,60 voor ijsjes en €16,00 voor het avondeten)