Opgelicht worden in Bulgarije (en er voor de helft onderuit komen)…

De beruchte kaartjes met de ‘gaatjes’

Het openbaar vervoer in Sofia is super goedkoop. Nee, eigenlijk dekt dat de lading nog niet eens. Het kost praktisch NIKS. Voor een kaartje voor de metro of bus betaal je namelijk 1,60 LEV (€0,81). Daarmee mag je zo ver reizen als je wilt. Tenminste, als je het kaartje goed gebruikt. Wij deden dat – blijkbaar – niet en werden vervolgens half opgelicht, haha! Gelukkig konden we er nog voor de helft onderuit komen…

Het kaartje van de metro spreekt voor zich: je koopt een kaartje bij het loket en stopt het in de automaat, waardoor het poortje opengaat. Zonder kaartje gaat de poort niet open, simpel. Voor de bus is het echter een iets ander verhaal. Sowieso is het even uitvogelen welke bus je moet hebben, want van dat cyrillische alfabet is echt níks te maken. Als je eenmaal de juiste bus gevonden hebt, koop je een kaartje bij de kiosk. Wij wezen voor de zekerheid telkens maar aan naar welke plek we moesten, om ervoor te zorgen dat we het juiste kaartje kochten. (Volgens mij is er in Bulgarije maar één kaartje, maar sinds we in Milaan een hoge boete kregen omdat ons kaartje niet in die zone gebruikt mocht worden, zijn we extra voorzichtig. Maar niet voorzichtig genoeg, zo bleek later…)

Helemaal blij dat we eindelijk de juiste bus vonden én kaartjes hadden, stapten we in de bus. Daar bleven we staan, omdat er alleen van die stoelen voor ouderen en zwangere vrouwen beschikbaar waren, maar een Bulgaarse man gebaarde vriendelijk dat ik toch echt mocht gaan zitten. We voelden ons helemaal local, als enige toeristen tussen de Bulgaren. We hadden al gelezen dat ze in Bulgarije streng controleren op zwart rijden. Geen probleem natuurlijk, want we hadden immers een kaartje.

We hielden de andere mensen een beetje in de gaten om te zien of je nog wat met dat kaartje moest doen. In Roemenië en Polen moet je er bijvoorbeeld een stempel met de datum en tijd op laten drukken op zo’n automaat bij de deur. Hier was echter geen automaat te vinden en anderen stapten ook gewoon de bus in en gingen zitten. Het leek helemaal goed te gaan! Totdat er een vrouw binnenstapte die een kaartje kocht bij de buschauffeur. We bekeken even wat zij met het kaartje deed en tot onze verbazing stopte ze ‘m in een klein gat dat tegen het plafond van de bus zat… En precies terwijl wij ons afvroegen of dat soms zo’n stempelmachine was (een praktisch onzichtbare, want ik had dat hele mini kastje niet gezien), kwamen er twee controleurs binnen. Shit.

Onze overige passagiers bleken allemaal een pasje te hebben (vandaar dat ze gewoon waren gaan zitten). Wij probeerden zo onschuldig mogelijk te kijken en gaven de controleur onze kaartjes. Gewoon de domme Hollanders spelen, was het plan. Maar daar hoefden de controleurs niets van te weten. In het Bulgaars probeerden ze ons uit te leggen dat deze kaartjes niet geldig waren. Ze wezen naar het goed verstopte apparaatje. Ik probeerde nog van: ‘Oooh, wat stom, ik zal ze er meteen even instoppen!’, maar helaas. De vrouw hield onze kaartjes stevig vast en bleef maar Bulgaars praten.

Net toen wij dachten ‘helaas, dat was het dan’, draaide de man voor ons zich om. Ook hij sprak alleen Bulgaars, maar uit z’n bewegingen maakten we op dat hij het keihard voor ons opnam! Ik stelde me zo voor dat hij zei: ‘Hoe kunnen zij nou weten dat je dat kaartje in dat ding moet stoppen? Laat ze nou! Ze hebben toch gewoon een kaartje gekocht?’ Meteen kreeg hij bijval van de andere passagiers om ons heen. De vrouwelijke controleurs gingen er een beetje beteuterd bij kijken, maar hielden voet bij stuk. Wij vonden het super lief dat iedereen het voor ons opnam, maar snapten de hint: we moesten de bus uit. En betalen, pannenkoek.

Van dat cyrillische alfabet is echt níks te maken… Gelukkig bestaat de ‘Google Translate’ app!

Eenmaal uit de bus riep de ene controleur: ’40 LEV!’ (Zo’n €20.) De andere controleur keek haar aan en wees ons toen één voor één aan: ‘You 40 LEV and you 40 LEV’. Ja, daaaaag! dacht ik. Dat zullen we nog weleens zien. Probleem 1: we hadden geen 40 LEV en al helemaal geen 80 LEV. We hadden namelijk nog maar 20 LEV. We lieten de inhoud van onze portemonnee aan de twee vrouwen zien en haalden onze schouders op. De vrouwen deden hetzelfde. ‘Euro?’ Nee, dat hadden we ook niet. ‘Bankomat?’ vroeg ik in mijn beste Bulgaars. De vrouwen knikten driftig. Ja, die was er wel. Aan het einde van de straat. Daar moesten we maar even gaan pinnen en dan moesten we weer terugkomen.

De vrouwen hadden zelf ook wel in de gaten dat we dat niet gingen doen en dus liep één van de twee met ons mee. Omdat wij geen idee hadden waar de pinautomaat zat, besloten we achter de vrouw aan te slenteren. Al snel kwam ze tot de conclusie dat hij er niet meer was. Ze begon schaapachtig te lachen en vroeg of we misschien Duits spraken. Wij waren inmiddels maar weer overgeschakeld op het Nederlands en hoopten dat de pinautomaat helemaal niet meer kwam. Nee, helaas, we spraken geen woord Duits… Maar ja, een straat verder was die verrekte bankomat er alsnog.

Schoorvoetend pinden we 80 LEV. Snel stopte ik 40 LEV in m’n zak, want ik wilde het nog één keer proberen. Stralend overhandigde ik de vrouw 40 LEV. Ze zei wat in het Bulgaars en stak het geld snel in haar zak. Ik keek haar vragend aan. ‘Auf wiedersehen!’ zei de vrouw toen vrolijk. ‘Auf wiedersehen!’ riep ik snel en we maakten dat we wegkwamen. Van dat geld gaat het openbaar vervoer in Bulgarije niks terugzien. Maar dat maakt ons ook niks uit. Ik hoop dat ze er lekker van uiteten is geweest, of zo.

De humor: op de terugweg staken we onze buskaartjes natuurlijk wél in zo’n ding en pas als ik een soort hendeltje omhoog haalde, gebeurde er iets. Er kwamen namelijk 5 gaatjes in… Ik heb géén idee of dat de bedoeling was. (Hoe kun je daar nou aan zien of het geen oud kaartje was?) Maar mocht je met de bus gaan in Bulgarije: stop dat kaartje ergens in, gebaar naar je Bulgaarse medepassagiers dat je het niet snapt en zorg dat er iéts op je kaartje verschijnt, haha! Het scheelt je een boel geld.

♥ Mariek

Ben jij weleens opgelicht of heb je een boete gekregen op reis?

Volg mij op Bloglovin, Twitter, Facebook & Instagram voor live avonturen!