Sinds juni doe ik aan paaldansen en in oktober blogde ik er voor het eerst over. Omdat ik er zulke leuke reacties op kreeg, besloot ik regelmatig een update te delen. Over hardlopen wordt namelijk al genoeg geblogd, maar over paaldansen hoor je nou nooit eens iemand. De laatste update stamt alweer van een maand geleden, dus tijd om jullie bij te praten!
Ingewikkelde namen
De vorige keer was ik druk bezig met het onder de knie krijgen van de basisoefeningen. ‘Staan’, ‘zitten’ en ‘op zijn kop hangen’ zijn van die oefeningen die de basis vormen voor zo ongeveer alle andere oefeningen, dus het is belangrijk dat je die twee goed beheerst. Overigens hebben al die oefeningen ook super ingewikkelde namen, maar die vergeet ik steeds.
Bolletje
Zitten gaat inmiddels een stuk beter! Ik houd het niet heel lang vol, maar ik kan enigszins met mijn armen los in de paal zitten. Vaak gaat het vooral goed aan het begin van de les. Het tweede halfuur worden je krachten steeds minder en gaan moeilijke oefeningen steeds minder goed. Maar hé, dat is logisch. Ook cool: dat ‘bolletje’ wat ik nu van mezelf kan maken vanuit de zithouding (zie foto). In de spiegel zie je dat ik mijn armen los heb. Wiehoe!
Just keep paaldansen
Staan lukt me nog steeds niet echt. Wel met handen vast, maar ja, dat is niet zo moeilijk. Het bleek ook dat ik het de eerste paar keren helemaal niet goed deed. Daarom vind ik les hebben zo handig. Als je denkt ‘waarom lukt het steeds niet?’ dan kun je de docent even mee laten kijken. Mijn plan? Het elke week oefenen, net zolang tot ik het wel kan.
Trots
‘Op z’n kop hangen’ gaat nu goed! Vanuit daar ben ik nu steeds andere dingen aan het doen met mijn benen. Door bijvoorbeeld aan één been te gaan hangen en zo. Man, dan voel ik me best trots. Nooit gedacht dat ik dat zou kunnen.
Kijk eens wat ik kan!
We – jazeker, inmiddels heeft zich een heus paaldansgroepje gevormd – maken trouwens best veel foto’s tijdens de lessen. Niet alleen omdat we er dan mee kunnen pronken bij familie (‘Geert, kijk eens wat ik kan!’) maar ook om te zien wat je nu eigenlijk doet. Als je zelf op z’n kop hangt, is het namelijk heel lastig inschatten wat je moet doen, omdat je helemaal gedesoriënteerd bent. Wat zo logisch lijkt als je op de grond staat, is ineens heel tegenstrijdig als je in de paal hangt.
Groeps-twerk
Ook goed voor je zelfvertrouwen: als een oefening lukt, beginnen de overige leden van het paaldansgroepje keihard te joelen. Niet omdat het moet, maar omdat we het oprecht zo leuk vinden, haha. Als je het héél goed doet, krijg je zelfs een groeps-twerk. Weet je… volgens mij is het weer tijd om deze blog te beëindigen…
Leuk om weer een update te lezen. En vooral leuk dat je er nog steeds plezier in hebt! 🙂
Dat is zeker het belangrijkste!
WAt klinkt dit onwijs leuk. IIk wil dit ook eens doen. Helaas hebben ze dit bij onze sportschool niet in de aanbieding.
Wat jammer! Misschien eens googlen naar een andere optie?
Ik vind het knap! Lijkt me alleen niks voor mij ;)!
Tnx! 🙂 Ieder z’n ding, toch? 🙂
Een groeps-twerk, haha! Inderdaad, over hardlopen wordt al genoeg geschreven, dus leuk dat je ons op de hoogte houdt 🙂
😉
Super leuk dat je dit deelt 🙂 Heb het zelf ook een jaar ongeveer gedaan.
Wat leuk! 🙂
Haha super goed Marieke! We blijven oefenen 😉
JAAAA!
Ik vind het echt heel erg leuk klinken!
Dat IS het ook 😀
hahahhaa prachtig, dan krijg je een groepstwerkje:’)
Dit is idd leuker om te lezen dan de hardloopverhalen;)
Aah dank je 😉
Erg leuk om te lezen weer!
Thanks 🙂
Gave foto’s elke keer van jou in de moeilijkste houdingen. Stoer hoor, dat je dat gewoon kúnt!
Kwestie van vaak proberen, haha! Ik ben er echt niet goed in of zo.