In 2016 deed ik voor het eerst mee met een reading challenge, omdat ik weleens wilde bijhouden hoeveel boeken ik nou eigenlijk in een jaar lees. Ik begon met challenge op Goodreads, maar stapte halverwege het jaar over naar Hebban, omdat ik die website fijner vind. In 2016 wilde ik 30 boeken lezen. Uiteindelijk las ik er 32, dus mijn challenge heb ik ruim behaald! Jeej! Ik vond de reading challenge heel leuk, dus dit jaar doe ik gewoon weer mee! En omdat het natuurlijk wel een challenge moet blijven, heb ik het aantal nu hoger gelegd: dit jaar wil ik 35 boeken lezen! Dat lijkt misschien een kleine stijging, maar in 2017 zullen we waarschijnlijk minder lang op vakantie gaan en dan lees ik altijd extra veel! (In 3 weken Azië las ik zo 7 boeken weg.) Enne: goed nieuws, de eerste boeken kan ik alweer afstrepen! Hierbij dus een review.

Hoe The Secret mijn leven heeft veranderd – Rhonda Byrne

Dit boek las ik op 31 december 2016 uit. Hij telde dus nog mee voor de oude challenge, maar ik moest er nog wel een review over schrijven! In 2014 las ik The Secret, omdat ik steeds vaker de term Law of Attraction tegen kwam en nu weleens wilde weten waar dat precies over ging. Ik vond dat boek iets te spiritueel en ik vond het vervelend dat men er naar mijn mening ook een beetje spotte met de medische wetenschap, maar ik vond het wél heel leuk dat het boek zich erg richt op positiviteit en dromen waarmaken.

In november kwam er een nieuw boek uit: Hoe The Secret mijn leven heeft veranderd. In dit boek worden vooral verhalen gedeeld van ‘echte mensen’ die vertellen over (goh) hoe The Secret hun leven heeft veranderd. Het boek begint met verhalen van Fajah Lourens en Catherine Keyl. Daarna wordt het boek opgedeeld in verschillende onderwerpen en bij elk onderwerp delen mensen hun verhaal. Zo gaan er hoofdstukken over geluk, over ‘overvloed’ (lees: geld), over relaties, over gezondheid en over carrière. Tussendoor worden er dingen onderbouwd met de theorie van The Secret en komen er leuke quotes voorbij.

Ik vond dit boek eigenlijk leuker dan The Secret zelf. Ik denk omdat er veel mooie verhalen van mensen in stonden. Alle verhalen gaan eigenlijk over mensen wiens leven een ommekeer hebben gemaakt en die ineens veel positiever in het leven zijn gaan staan, waardoor er mooie dingen op hun pad zijn gekomen. Want dat is eigenlijk waarom ik het boek leuk vond: de focus ligt heel erg op positiviteit. Niet zeuren, maar doen. Stop met zielig doen en maak wat van je leven. Daar houd ik wel van. Iedereen heeft weleens een dipje (of een DIP) en ik kan me goed voorstellen dat het idee achter The Secret mensen helpt om positief in het leven te staan en dromen te verwezenlijken.

Ik weet niet zo goed wat ik van het hele ‘ik vraag, ik doe, ik ontvang’ moet denken. (Heb je geen idee waar ik het over heb? Lees dan even mijn vorige blog, daarin leg ik het uit!) O, nee, ik GELOOF, ik heb gevraagd en ik zal binnenkort ontvangen. Ik zal het jullie laten weten als het universum mijn bestelling afgeleverd heeft 😉

★★★☆☆

Het bitterzoete paradijs – Iris Hannema

Eerder las ik al Miss Yellow Hair, Hello! van Iris Hannema en het werd één van mijn lievelingsboeken. Ik heb het zelfs al twee keer gelezen (en dat doe ik bijna nooit). Op dit moment ligt het boek bij Lisan, omdat ik haar zo ongeveer heb gedwongen het ook te lezen, omdat ik het zo leuk vind. In Miss yellow hair, hello! vertelt Iris over reizen door onder andere Syrië, Turkije, Ghana, Japan, Israël, Jordanië, India, Brazilië, Argentinië, Iran, Mongolië en Uruguay. En dan heb ik het niet over standaard reisverhalen, maar over rauwe, grappige verhalen over kamperen op het dak van een auto, corrupte politieagenten en seks op het strand. Je hoort het: ik vond het fantastisch en ik moest deel 2 ook hebben.

In Het bitterzoete paradijs besluit Iris – na een maandenlange reis door Oost-Afrika – op zoek te gaan naar het paradijs. Zou het bestaan? En zo ja, waar is het dan? Ze bezoekt een heeeeleboel eilanden; van de Salomonseilanden tot Hawaï. Op Vanuatu overleeft ze de cycloon Pam, in Nieuw-Caledonië (wist jij dat het bestond?) dreigt een rassenoorlog en in Koninkrijk Tonga ontmoet ze de koning. Op Bora Bora blijkt haar campingeigenaar stervende en in Tahiti vindt ze onderwaterliefde. Ze komt zichzelf behoorlijk tegen, maar vindt ze ook het paradijs?

Eén van de leukste dingen van de boeken van Iris vind ik dat er in het midden een paar pagina’s met foto’s staan. Ik blader steeds weer even terug naar die foto’s, die de verhalen ondersteunen. Dat is wel nodig ook, want soms zijn de verhalen zo wild en bizar dat je bijna denkt dat Iris het verzonnen heeft. Dat is niet zo, maar goede verhalen zijn het wel. ‘De stoerdere versie van Floortje Dessing’ staat er op de cover van het boek. En daar kan ik me helemaal in vinden. Stefan zou zeggen: ik vin helemaal hartstikke mooi.

Waarom dan toch 4 sterren? Ik vond dit boek iets minder makkelijk lezen dan boek één. Dat leest als een trein, dit boek bevat zinnen waar je even over na moet denken. Geeft niks, want voor een boek van Iris wil ik wel even nadenken. Wanneer komt boek 3?

★★★★☆

Veroordeeld – Karin Slaughter

Ik ben gek op de boeken van Karin Slaughter en ik *insert supermarkt quote* spaar ze allemaal! Ik héb ze tot nu toe ook allemaal; ik moet alleen Verborgen nog lezen, het nieuwste seriedeel, maar die kreeg ik voor m’n verjaardag en ligt op de ’to read’ stapel te wachten. (Bovenaan de stapel, om precies te zijn, want ik zei al: ik ben fan.) Ik houd lijstjes bij van thrillerseries die ik lees en schrijvers die ik leuk vind (#nerd), zodat ik niks vergeet. Erg, hè?

Het vorige ‘losse’ boek dat ik las van Karin Slaughter is Mooie Meisjes. Die vond ik leuk, maar dit losse boek (ik bedoel dus een boek dat geen onderdeel is van een serie), vond ik veel leuker! Hoewel het dus geen onderdeel is van de Sara/Jeffrey/Will serie, speelt het zich wel af in Atlanta, wat ik erg leuk vind. Het is – na het lezen van 15 Karin Slaughters – toch een beetje alsof je de stad en het politiebureau echt kent. Het speelt zich af rond 1975, in de tijd dat vrouwen heel ander behandeld werden (zéker op het politiebureau).

Het boek gaat over Kate Murphy, die op haar eerste dat bij het politiekorps in Atlanta direct geconfronteerd wordt met de pesterijen en vooroordelen van haar mannelijke collega’s. En ook de vrouwen zijn verre van vriendelijk. Tel daarbij op het een vrij slechte dag is om te beginnen (een seriemoordenaar heeft het voorzien op agenten en heeft zojuist de volgende moord gepleegd) en de chaos is compleet. Ook Maggie – Kates collega – heeft het niet makkelijk. Ze probeert zichzelf te bewijzen als vrouwelijke politieagent, vooral tegenover haar oom en broer, die ook in het korps werken. Als ze ontdekt dat haar broer Jimmie liegt over de aanslag, besluit ze met Kate op onderzoek te gaan. Ze worden constant tegengewerkt door hun mannelijke collega’s, maar proberen zo goed en zo kwaad als het gaat het spoor van de moordenaar te volgen. Het spoor leidt uiteindelijk naar de duistere schaduwen van Atlanta, waar iemand zijn oog op Kate heeft laten vallen…

Ik vond het boek super leuk! Het leest heerlijk weg, het is heerlijk spannend en de personages zijn een stuk leuker dan in Mooie Meisjes. Stiekem hoop ik dat dit ook een serie wordt…

★★★★☆

♥ Mariek

Reading challenge: 2/35

Deze recensies bevatten producten die ik gekregen heb & affiliate links.

Volg mij op Bloglovin, Twitter, Facebook & Instagram voor live avonturen!