Noem me een emotioneel wrak, maar afgelopen week keek ik naar dit filmpje van het WNF en dacht ik: potverdorie, wat is de wereld toch mooi. Ja, het was bijna die ene week van de maand en ja, mijn hormonen willen er nog weleens met mijn gedachten vandoor gaan, maar… kijk nou eens goed naar dit filmpje. Die natuur, die diéren, dat is toch práchtig?! Dat heeft moeder natuur toch maar mooi bedacht en perfect uitgevoerd.
Kijk, en dan ga ik dus denken, hè. Klimaatverandering. Opwarming van de aarde. Luchtvervuiling. Uitgestorven dieren. Bedreigde dieren. Mishandelde dieren. Man, dan zakt de moed je in de schoenen, hoor. Waar zijn we nou helemaal mee bezig? Ja, dat weten we zelf eigenlijk ook niet. Maar al dit moois gaat kapot. Oorlog. Kinderen zonder toekomst. Terwijl er eigenlijk maar één ding is wat we moeten doen: genieten van dit moois. Van elkaar. Alleen maar kijken en genieten.
Sorry, hoor. De hormonen, hè? Maar het is wel waar.
[dot_recommends]
Hoi Marieke,
Tja, die reclame is heel erg mooi en indrukwekkend…en volgens mij heeft dat niets met je hormomen te maken,ook al wakkert dit het wel een beetje extra aan…. maar ook mijn man is hier wel eens behoorlijk door van de kaart geweest en neem een ding van mij aan…die heeft echt geen ene week van de maand…en is ook geen soort echt emo-watje of zoiets…
Sommige dingen spreken je gewoon aan en dit is zoiets indrukwekkend, je moet, volgens mij wel van schokbeton zijn wil je deze commercial niet voelen in je lichaam..
groetjes Petra
Daar heb je ook weer gelijk in!
Ik heb daar niet eens een overvloed aan hormonen voor nodig. :p
😉
De wereld is prachtig, maar de mensen die erop leven niet.. Tenminste een hoop niet.
Wat wordt er veel vernield en wat kan ik toch slecht tegen sommige dingen.
Nu ik helemaal één groot hormoonbom ben ga ik het uit de weg om erover na te denken, puur omdat ik anders de hele dag aan het janken ben 😛
Dat begrijp ik, haha!
Nou, dat is niks hormonen hoor. We maken de wereld ook kapot, en daar staat iedereen maar bij te kijken (inclusief ikzelf)…
Ja dat bedenk ik me ook steeds: ik sta er zelf nog naar te kijken ook!
Ik heb hier ook altijd last van! Als ik dit kijk en het duurt net lang genoeg dan rollen de tranen over m’n wangen soms! Het is gewoon oneerlijk wat wij doen.. Maar wat kunnen WIJ daar nou tegen doen? Alle beetjes helpen natuurlijk, maar.. Zucht! Mooie post, goed om hier bij stil te staan! Liefs, Stella.
Hi Stella, ja dat weet ik dus ook niet. Maar inderdaad: alle kleine beetje helpen.
Hmm nou dan geloof ik dat ik in zo’n permanente staat ben, ik kan daar zo slecht tegen…. Ik draaf af en toe nogal door en misschien word mijn omgeving er wel gek van maar ik vind het zo erg dat we met z’n allen gewoon doorgaan zoals we doen….
Ik snap helemaal wat je bedoelt!
Ontzettend goed en grappig geschreven Marieke! Je artikelen worden steeds beter, maar je hebt gelijk, het is wel serieus heftig.
X
Anouk
Ah, wat lief, dank je wel!
I feel you, ik word ook altijd emotioneel om de kleinste dingetjes. Mooi filmpje! ‘Er valt nog een wereld te winnen’, goed motto. Heb je de documentaire ‘Home’ wel eens gezien?
Nee! Is dat een aanrader?
Als emotioneel incontinente muts heb ik geen extra hormonen nodig om hiervan te gaan janken hoor! Mooi geschreven en helemaal waar!
Hihi 🙂
Dat filmpje slaat de spijker op z’n kop. Prachtig is de natuur daar moeten we zuinig op zijn. Ik raak ook altijd geemotioneerd van dit filmpje hoor.
Gelukkig!
Ik heb echt precies hetzelfde, vooral bij dit reclamespotje. Ik probeer verder niet te veel na te denken over het slechts in de wereld, ik doe wat ik kan maar heb helaas geen invloed op anderen.
Daar zit wat in 😉
Ben het helemaal met je eens! Ik ben dan ook niet voor niets vegetarisch. 🙂
🙂
Klopt helemaal, maar je kan er zo weinig aan doen. Als ik zie hoe not eco friendly ze hier in Nica zijn terwijl de natuur hier zo groots en mooi is en hoe ze met honden omgaan dan kan ik wel janken, maar misschien weten ze ook gewoon niet beter..
Ik hóóp dat ze niet beter weten… anders zou het helemaal gekkenwerk zijn! Ik ga snel je blogs lezen! 😀