Oké, dit wordt de vaagste blog ooit. Ik ga het namelijk hebben over Istanbul, terwijl het een paar jaar geleden is dat ik er ben geweest. En ik heb eigenlijk géén idee wat we daar toen precies gezien hebben. Waarom ik het er dan toch over wil hebben? Omdat ik Istanbul altijd heb onthouden als een mooie, bijzondere stad. Een stad waar ik best nog weleens naartoe terug zou willen. Om meer te ontdekken, betere foto’s te maken en de stad met Geert te delen (die er nog nooit is geweest). Vandaag deel ik wat ik nog weet en plaats ik de beste foto’s die niét gigantisch bewogen en mislukt zijn.
Ik herinner me een grote brug waar ie-de-reen stond te vissen. Vlak erbij was een gigantische viskraam waar het verschrikkelijk stonk. Het was er druk. Overal winkelden mensen. Ik herinner met grote moskeeën waar ik alleen naar binnen mocht als ik mijn schoenen uitdeed en een hoofddoek droeg. Ik herinner me het uitzicht over de stad toen we ergens op een toren stonden. Mooi! En best indrukwekkend.
Istanbul is eten. Verse kruiden. Grote marktjes met manden vol. Verse thee. Turks fruit. Verkopers met kleedjes die ze in één seconde weg kunnen trekken als er politie aankomt.
Overal waren kleine straatjes die ontzettend steil omhoog liepen. We gingen varen. Met een boot naar Azië, terwijl het gigantisch hard waaide op het dek. In Azië mochten we vervolgens vijf minuten uitstappen om warme chocomelk te drinken. We lachten er maar om.
We werden keihard beetgenomen door de schoenpoetsers daar, die zogenaamd ‘per ongeluk’ hun borstel lieten vallen. Toen wij, domme toeristen, de mannen erop attendeerden, wilden ze per sé onze schoenen poetsen als dank. Omdat wij het zielig vonden, vroegen we wat ze van ons kregen. Waarna we €35 mochten afrekenen. De volgende dag probeerden ze hetzelfde trucje, maar wij hadden inmiddels ons lesje geleerd.
Ik kocht er bijna niet van nep te onderscheiden Uggs voor €15,- (dit is een aantal jaar geleden, hè?) en werd er bijna aangereden door een auto. ’s Avonds, na het eten van traditionele gerechten in één van de plaatselijke restaurantjes, kochten we chocolade bij een avondwinkel en keken we tv op de hotelkamer. Dat is alles wat ik nog weet van Istanbul. Mooie stad. Wit en een beetje grijs. Gelukkig hebben we de – ietwat wazige – foto’s nog.
Wat gaaf, daar wil ik heel graag naartoe!
Ik wil ook nog een keer! 🙂
Wat een heerlijke foto’s, ik wil hier ook een keer naartoe!
Doen!
Istanbul, wat een geweldige stad he! Het eten daar, my oh my dat is zo overheerlijk dat ik er gerust tien kilo aan zou kunnen komen als ik er te lang zou zijn gebleven. Ik vond het er ook heerlijk, dat is toevallig ook een stad die echt in mijn geheugen staat gegrift. Wat ik ook leuk vond is wandelen door de wijken die niet zo voor de hand liggen als de toeristische stukken, dan zie je het echte Istanbul. Heel indrukwekkend.
Ja, super leuk!
Lijkt me een heerlijke stad!
Is het ook 🙂
Istanbul staat al jaren op mijn lijst van nog te bezoeken steden maar het is er helaas nog nooit van gekomen, wie weet volgend jaar…
🙂
Lijkt me een toffe stad, hij staat nog op m’n wishlist!