De reisgids over Slovenië ziet er inmiddels uit zoals een reisgids eruit zou moeten zien: met omgevouwen hoekjes en bladzijden die steeds iets verder uit de kaft scheuren. Het boekje is dan ook goed gebruikt. Eén van de dingen die we al vrij snel spotten en als ‘interessant’ bestempelden, was de autoroute van Alpen tot Adriatische kust. Deze loopt van Kranjska Gora tot Hrastovlje en wij hebben er ongeveer de helft van gereden. Om op deze route te komen, besloten we eerst een stukje met de cartrain te reizen en dat bleek een hele goede beslissing!
Cartrain naar Most na Soči
Wanneer we dezelfde weg met de auto hadden afgelegd, hadden we er – door de kronkelende wegen – úren langer over gedaan. Nu besloten we in Bohinjska Bistrica (waar we overnachtten) op te ‘stappen’ en er in Most na Soči weer vanaf te gaan. Dat kostte ons slechts €16,58 en scheelde ons héél wat tijd. Daarbij was het ook nog eens ontzettend leuk!
In het station was bijna niemand en dus vonden we het best wel spannend om met onze auto op de wagon te rijden. Bij de trein stond een man, bij wie we meteen konden betalen. Daarna reden we op de wagon, zette we de motor uit en de versnelling in z’n één. Dat was het. Makkelijker kan niet! Toen was het tijd om te genieten van het uitzicht.
Uitzicht
We reden door tunneltjes en dalen en het uitzicht was werkelijk waar prachtig! Ik geloof dat het bij elkaar slechts drie kwartier duurde en toen mochten we er weer af. We stonden in Most na Soči en volgden de autoroute die in ons boekje stond. Het boekje had niets teveel gezegd: de route is werkelijk waar prachtig! Een paar keer zijn we uitgestapt om naar het uitzicht te kijken en in de auto zelf heb ik niet eens een boekje gelezen (wat best wel wil zeggen bij mij) en alleen maar naar buiten gestaard. Prachtig!
Škocjanske Jame
Toen we de helft van de route afgelegd hadden, besloten we de grot ‘Škocjanske Jame’ te bezoeken. Het was nog een hele zoektocht naar de ingang en vervolgens moesten we nog een uurtje wachten tot we erin mochten, maar het was het allemaal waard. Niet alleen omdat we in dat uur een mooie wandeling maakten, maar vooral omdat dit werkelijk de mooiste grot was die ik óóit heb gezien. En ik heb er inmiddels al tientallen van binnen bekeken!
Eigenlijk was de grot een grote kloof, waar een rivier doorheen liep. De grot was immens groot en toen we vanuit de verte de lichtjes zagen lopen langs de wandelpaden, moest ik mezelf écht even knijpen. Wat was dit móói! Echt, als je in Slovenië bent, mag je dit NIET missen. Al moet je er drie uur voor omrijden; het is het waard, geloof me. O, en neem de ‘dure’ wandeling (€28,00) over de brug, écht, je zult er geen spijt van krijgen Je mocht helaas geen foto’s maken in de grot zelf, wat ik nu nog steeds ongelooflijk jammer vind. Je zult het met Google moeten doen.
Gave tips!
Je maakt ons steeds nieuwsgieriger naar dit land, echt iets voor 2015 denk ik 🙂
Mooi verslag!
Hoi,
Je hebt het over een boekje. Welke reisgids heb je gebruikt? Ik ben namelijk benieuwd naar deze autoroute.
mvg,
Globus! 🙂
Ha Marieke,
Wat een enthousiaste verhalen over Slovenië! Binnenkort gaan wij ook naar Slovenië. Helaas heb ik een ander boekje waarin de autoroute en de car train niet staan. Op internet kan ik ook niets over de car train vinden. Kan jij me vertellen hoe de autoroute loopt (wegnummer bijvoorbeeld)? En kan je me iets meer over de car train vertellen (of info op internet)? Dankjewel alvast!