We verbleven twee dagen in Belgrado, maar op de eerste dag hadden we alle highlights van de stad al gezien. Gewapend met een plattegrond en een buskaartje wat achteraf helemaal niet bleek te werken, vertrokken we richting het Sava lake. Daar hadden we namelijk goede verhalen over gehoord!
Servië mag dan wel geen kust hebben, maar zo’n groot meer is in de zomer ook heerlijk verkoelend. Toen wij er waren, was het heerlijk weer, maar niet warm genoeg om te zwemmen. Na een korte wandeling en twee ijsjes (tja, kost toch geen drol) besloten we eens een kijkje te nemen bij de fietsenverhuur. En daar zagen we iets waar we spontaan de slappe lach van kregen. Een tandem! Geert was meteen enthousiast en ik dacht gelijk aan m’n bucket list. Natuurlijk kozen we voor de tandem! We zochten een barrel uit (oké, hij fietste best prima, maar we durfden niet aan de versnellingen te zitten en ik had drie dagen later nog pijn in m’n kont) en gingen op pad.
De eerste meters gingen voorzichtig om het meer. We hadden de grootste lol, maar ik moest achterop erg wennen, omdat je niet kan sturen en je dus maar moet ‘overgeven’ aan de bestuurder. Niet zo handig als je niet zo goed over zo’n grote rug heen kunt kijken. Na een tijdje ging het prima en besloten we weer terug naar de stad te fietsen. Best een eind, maar we hadden de tijd en fietsten in de zon. Onderweg lachten de Serviërs ons uit en wezen ze naar ons, terwijl wij weer naar hen wezen, omdat ze op een omgebouwde grasmaaier reden. Ach ja, verschil moet er zijn.
M’n lange broek en jas over het zadel binden, maar nog steeds een zere kont
Halverwege onze tocht konden we met een fietslift naar boven, de brug op. Het punt was alleen dat de liftbedieners net pauze hadden. Zelf op de knop naar boven drukken, was natuurlijk geen optie, maar een halfuurtje later mochten we eindelijk naar boven! Oh en op de terugweg moesten we trouwens wél zelf op het knopje drukken, want toen waren de liftbedieners in geen velden of wegen te bekennen.
Fietsen op een tandem? Check!
In zo’n mooie omgeving moet dat toch geen straf zijn haha. Dan heb ik er in ieder geval wel zadelpijn voor over ;P
Precies! 🙂
Haha geniaal! Ik heb nog nooit op een tandem gereden, maar het lijkt me inderdaad moeilijk om je maar ‘over te geven’ als je achterop zit. Leuk verhaal!
Dank je wel! Ja, ik vond dat stiekem wel lastig, hoor 😉