Waarom wij Nibbit in het asiel kochten

Als wij op vakantie zijn, mag Nibbit tv kijken bij mijn schoonzusje en zwager #verwendkonijn

Nibbit woont nu al zo’n anderhalf jaar bij ons en we konden niet blijer zijn met ons konijn. We, ja, want hoewel Geert altijd doet alsof ik de enige konijnenfreak in huis ben, is hij zelf bijna nog erger dan ik. Logisch, want Nibbit is gewoon het allerliefste en leukste konijntje dat er maar kan zijn! We kochten haar in het asiel en vandaag vertel ik waarom. (En nee, ik ga geen zielige verhaaltjes ophangen over dierenwinkels en broodfokkers.)

Toen we besloten hadden dat we een konijntje wilden, wisten we meteen dat we haar uit het asiel wilden halen. Het leek ons niet meer dan logisch, omdat er zoveel dieren in het asiel wachten op een nieuw baasje, maar later kwam ik erachter dat veel mensen op de één of andere manier nog steeds een beetje bang zijn voor het asiel. Ze denken bijvoorbeeld dat er alleen dieren met gedragsproblemen of gezondheidsissues in zitten. Dat kan, zeker, maar dat hoeft helemaal niet!

Nibbit eet witlof

Adopt, don’t shop

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: het allergrootste voordeel aan een dier kopen in het asiel vind ik dat je weet wat je in huis haalt. De medewerkers in het asiel hebben al een tijdje met het dier opgetrokken en kennen het karakter. Zo hadden wij in eerste instantie een ander konijn gekozen (die al bezet bleek te zijn), maar toen we aangaven dat we graag een heel lief knuffelkonijn wilden, raadden ze Nibbit (die toen nog Sjappie heette) aan.

En ze hadden geen betere match kunnen vinden, want Nibbit de allerliefste knuffelkont ooit! Ze wil de hele dag door knuffelen! Zó lief! En je kunt ook alles met haar doen, ze vindt alles best (behalve opgepakt worden, maar dat vindt geen enkel konijn leuk, want dan denken ze dat je een roofvogel bent).

Daarnaast zijn de dieren gezond, gecheckt, ingeënt en gecastreerd (als het een mannetje is).

“Ik ben een feministisch konijn en ik heb geen man nodig” (Nibbit Kuit, 2015)

Waarom Nibbit geen vriendje heeft

Konijnen horen niet alleen te zijn. Ze leven in groepsverband en ook tamme huiskonijnen hebben een vriendje nodig. Toen Nibbit een maandje bij ons woonde en gewend was, gingen we met d’r op date. Ik zag het al helemaal voor me: twee konijntjes die elkaar de hele dag wassen en kusjes geven. Té lief! Helaas dacht Nibbit daar anders over.

Je kunt je konijn gaan koppelen in het asiel, op een neutraal terrein. Ideaal! Er worden dan een aantal matches gemaakt om te kijken met wie er een klik is. Tenminste, dat was de bedoeling. Nibbit flipte totaal toen ze de mannetjes konijnen zag en de vrouw van het asiel trok een duidelijke conclusie: Nibbit wil géén vriendje. Jammer, maar helaas. Gelukkig woont Nib inmiddels binnen en hebben wij tijd genoeg om met haar te knuffelen en te spelen, dus eenzaam is ze niet.

Nibbits ’trauma’

We weten niet waar Nibbit vandaan komt of wat de vorige eigenaar met haar gedaan heeft, maar Nib wil dus geen vriendje. Of misschien heeft dat helemaal niks met haar vorige huis te maken en is ze gewoon geboren als ultra-feministisch konijn. Weet ik veel.

Heel af en toe merken we dat Nibbit bang reageert op een geluid. Zo kijkt ze niet op of om als de keukenmachine kéiharde geluiden maakt of als ze vuurwerk hoort, maar zodra het gourmetstel een geluid maakt, schrikt ze zich een ongeluk. Zielig, hè? Geen idee of dat iets met haar vorige eigenaar te maken heeft, maar het zou kunnen.

We zijn echt suuuuuuuuper blij met Nibbit en hadden ons geen liever konijn kunnen wensen. We weten natuurlijk allemaal dat Nibbit 100 wordt, maar daarna nemen we zeker weer een konijntje uit het asiel! Ben jij ook op zoek naar een lief beestje? Op Ikzoekbaas vind je een heleboel dieren die in het asiel zitten!

En dit geldt natuurlijk ook voor andere lieve dieren uit het asiel! Bij Geert thuis hadden ze altijd honden uit het asiel en op één of andere manier kozen ze altijd voor de ‘mislukte’ honden (met allerlei mankementen). Ik heb alleen het laatste hondje meegemaakt, maar die was zóóó lief (en blind en doof en hij had maar aan drie poten teennagels (?) en hij had een héle rare vacht). 

Heb jij weleens een dier uit het asiel gehaald?

♥ Mariek

VOLG MIJ OP BLOGLOVINTWITTERFACEBOOK & INSTAGRAM VOOR DAGELIJKSE UPDATES!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google Privacy Policy en Servicevoorwaarden toepassen.