De dag voordat we onze geliefde platenspeler haalden, stond Geert ook al bij de Mediamarkt (niet gesponsord, jonguh). Onze oven was namelijk al een tijdje kapot (lees: hij deed anderhalf uur over het opwarmen…) en dan pas merk je hoe vaak je dat ding wel niet gebruikt. Héél vaak, in ons geval. Ik miste de lasagne, de zelfgemaakte pizza’s en natuurlijk kreeg ik – als keukenkneus en kookhater – nét zin om iets lekkers te bakken toen de oven stuk was. Zul je altijd zien. Er moest dus een nieuwe komen.
We hadden een combi magnetron-oven ding, maar dat beviel voor geen meter. Het blijkt dus super onhandig te zijn als je oven ronddraait (alles blijft vast zitten en dat communiceert die oven echt niet even met je, dus daar kom je pas achter als het brandalarm af gaat). Daarbij deed het lampje het al na een halfjaar niet meer en kapten de knopjes er ook ineens mee. Kortom: die kreeg een enkeltje vuilnisbelt. En healthy als we zijn, besloten we dat we géén magnetron meer hoefden. Want, die gebruikten we toch nooit en ongezonde straling (nee, daar heb ik absoluut geen verstand van, ik roep ook maar wat) enzo. We moesten maar gewoon nooit meer vergeten het vlees eruit te halen, vonden we.
Toen we echt zin in pizza kregen, hadden we twee keuzes: OF we maakten ons debuut op Thuisafgehaald.nl (nog steeds niet gesponsord) OF er moest een nieuwe oven komen. En dan wel NU want we hadden honger. En dus vertrok Geert naar de Mediamarkt en bleef ik thuis op de net aangestoken kaarsjes letten (ja, hoor eens, het kost me vijf minuten om al die krengen aan het steken en ik laat ze écht niet aan als we niet thuis zijn, want ik heb het huis laatst al bijna in de fik gestoken, maar da’s een heel ander verhaal). Een halfuur later lag de pizza in de oven. Top.
Het werd een heel schattig retro mini oventje, waar maar twee halve pizza’s tegelijkertijd in kunnen (boven elkaar in een stapelbedje). Hij heeft drie draaiknoppen en that’s it en ik beloof plechtig er nu altijd meteen een doekje door te halen als we klaar zijn, want mijn hemel, een oven schoonmaken is een hel. Inmiddels heb ik er al een bananenbrood (lekker), gezonde chocolademuffins (te eten, maar miste echt drie scheppen suiker) en super ongezonde vanille muffins met stukjes crunchy witte chocolade (SUPER LEKKER, duh) in gebakken. En die magnetron? Tja, die misten we pas toen Geert met een zakje popcorn in zijn handen stond…
En je moet ook geen waxinelichtje op de onderste boekenplank zetten ( zoals ik laatst deed ) waardoor door de opstijgende warmte de onderkant bovenliggende boekenplank bijna zwart blakerde, warm werd en daardoor de gehele boekenkast net niet de fik stond. Sindsdien staat er een elektrisch waxinelichtje.
Door ervaring leren we, toch? 😉
Dus, ook een klein mini magnetronnetje??? Film zonder popcorn is ook niks en soms is snel opwarmen of ontdooien toch wel handig. Ruimte zat in de keuken 🙂
Neuh, de popcorn is vakkundig klaargemaakt in een pannetje! 🙂
Hahaha, inderdaad popcorn uit een pannetje! Dat is ook veel leuker om te maken dan wanneer je het 3 minuten in de magnetron laat zitten(:
Dat ook nog 😀